Esej o tragedii

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Essay on the Tragic

Zawartość książki:

Przełomowa praca Petera Szondisa jest zwięzłym i eleganckim argumentem na rzecz rozróżnienia między filozofią tragiczną a poetyką tragedii popieraną przez Arystotelesa. Pierwsza z dwóch części książki składa się z serii komentarzy do tekstów filozoficznych i estetycznych dwunastu myślicieli i poetów z lat 1795-1915: Schellinga, Holderlina, Hegla, Solgera, Goethego, Schopenhauera, Vischera, Kierkegaarda, Hebbla, Nietzschego, Simmla i Schelera.

Różne definicje tragedii są odczytywane nie tyle w kategoriach ich konkretnych filozofii, ile raczej w sposobie, w jaki ich poglądy pomagają w analizie tragedii w celu ustalenia ogólnej koncepcji tragiczności. Druga część przedstawia przykładowe analizy ośmiu tragedii: Edyp Rex Sofoklesa, Życie jest snem Calderona, Otello Szekspira, Lew Armeniusz Gryphiusa, Fedra Racinesa, Demetriusz Schillera, Rodzina Schroffensteinów Kleista i Śmierć Dantona Buchnera. Odczyty nie zakładają koncepcji tragiczności zdeterminowanej przez kontekst (jak w Heglowskiej koncepcji konfliktu między dwoma porządkami racji), ani nie koncentrują się wyłącznie na wyraźnej treści tekstów.

Zamiast tego opracowują dialektyczne lub aporetyczne struktury leżące u podstaw tragizmu. Analizowane dzieła reprezentują cztery wielkie epoki poezji tragicznej: epokę tragedii greckiej, epokę baroku w Hiszpanii, Anglii i Niemczech, francuski klasycyzm oraz epokę Goethego.