Ocena:
Książka stanowi kompleksową i trzymającą w napięciu relację z frontu wschodniego podczas II wojny światowej, koncentrując się w szczególności na wydarzeniach z 1944 roku. Bada strategie wojskowe, dynamikę polityczną i osobiste narracje z perspektywy sowieckiej, oferując nowy wgląd dzięki wcześniej niewykorzystanym źródłom. Podczas gdy wielu czytelników docenia głębię i szczegółowość, niektórzy krytykują ją za stronniczość, brak nowych spostrzeżeń i nadmierne skupienie się na napięciach politycznych.
Zalety:** Porywająca narracja, która skutecznie opisuje zniszczenie nazistowskiej armii. ** Wykorzystuje różnorodne źródła, w tym pamiętniki, listy i archiwa, aby uzyskać świeżą perspektywę. ** Dobrze i przejrzyście napisana, dzięki czemu złożone wydarzenia historyczne stają się przystępne. ** Dogłębna analiza wydarzeń wojskowych i politycznych prowadzących do kluczowych konferencji, takich jak Jałta. ** Obejmuje różne aspekty, w tym walkę, dyplomację i doświadczenia cywilów.
Wady:** Niektórzy recenzenci zwrócili uwagę na anty-rooseveltowskie nastawienie autora. ** Krytycy uważali, że książce brakuje nowego spojrzenia na rolę Stalina. ** Przez niektórych czytelników opisywana jako powtarzalna lub banalna. ** Przez niektórych uznana za stronniczą propagandę, umniejszającą wkład Związku Radzieckiego. ** Niektórzy czytelnicy uznali ją za uciążliwą ze względu na jej długość i szczegółowość.
(na podstawie 27 opinii czytelników)
Trzymająca w napięciu relacja z radzieckich zwycięstw w 1944 roku
Rok 1944 był punktem zwrotnym II wojny światowej i nigdzie nie było to bardziej widoczne niż na froncie wschodnim. Przez trzy lata, po ataku armii niemieckiej podczas operacji Barbarossa w czerwcu 1941 roku, Armia Czerwona wycofywała się, a następnie ostatecznie utrzymała, walcząc w impasie, podczas gdy Niemcy okupowali i spustoszyli dużą część Związku Radzieckiego i jego republik. W końcu, po przełamaniu niemieckiego oblężenia Leningradu w styczniu 1944 roku, Stalin i jego generałowie mogli rozważyć kontratak. W czerwcu rozpoczęli operację Bagration, podczas której ponad dwa miliony żołnierzy Armii Czerwonej rozpoczęło ofensywę, nacierając na zachód. Rezultaty były niemal natychmiastowe i druzgocące. W ciągu trzech tygodni Grupa Armii Centrum, rdzeń niemieckiej armii, straciła 28 z 32 dywizji. Rozpoczął się koniec.
Opierając się na nowych źródłach - niektórych wcześniej nieprzetłumaczonych - w tym relacjach zwykłych żołnierzy i świadków, Jonathan Dimbleby opisuje ten decydujący rok na prawdopodobnie najważniejszym froncie wojny z nazistowskimi Niemcami, froncie rozciągającym się na 1200 mil. Omawia aspekty wojskowe, polityczne i dyplomatyczne w swoim charakterystycznym, przystępnym i sugestywnym stylu, oświetlając główne konflikty, a także rolę, jaką odegrały podstępy, walki partyzanckie i wojna w wojnie na Ukrainie.
Endgame 1944 ujawnia, w jaki sposób sowieckie zwycięstwa umożliwiły Stalinowi dyktowanie warunków powojennego porozumienia, kładąc podwaliny pod zimną wojnę.
