Encounterism: Zaniedbane radości bycia osobiście

Opinie czytelników

Książka „Encounterism: The Neglected Joys of Being In Person” to zbiór esejów badających znaczenie osobistych interakcji i więzi międzyludzkich, szczególnie w świetle ery cyfrowej i niedawnej pandemii. Chociaż oferuje przemyślane spostrzeżenia na temat codziennych spotkań i podkreśla znaczenie prawdziwych relacji, reakcje czytelników są różne, niektórzy doceniają jej refleksyjny styl, a inni krytykują jej meandrującą strukturę.

Książka jest dobrze napisana i wciągająca, zawiera serię samodzielnych esejów, które pozwalają na łatwe czytanie i refleksję. Wielu czytelników uznało, że tematyka więzi międzyludzkich, życzliwości i piękna codziennych interakcji jest prowokująca i aktualna. Osobiste anegdoty autora i odniesienia historyczne dodają głębi dyskusjom. Fizyczna prezentacja książki również została uznana za atrakcyjną.

Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani strukturą książki, opisując ją jako chaotyczną lub chaotyczną, ze słabymi powiązaniami między tematami. Wspomniano o powtarzających się treściach, brakujących stronach w niektórych egzemplarzach i braku głębi w niektórych esejach. Kilku recenzentów uznało, że tytuł jest mylący, sugerując, że książka może nie spodobać się wszystkim odbiorcom.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Encounterism: The Neglected Joys of Being in Person

Zawartość książki:

Lekki dotyk dłoni fryzjera na skórze głowy, euforyczna energia nocnego klubu, skulenie się z nieznajomymi pod schroniskiem w deszczu, spontaniczna bitwa na śnieżki na ulicy, codzienna interakcja z bezdomnym - takie przyziemne połączenia, kiedy ściśle zamieszkujemy tę samą przestrzeń i dotykamy lub jesteśmy dotykani przez innych, zostały prawie utracone przez „dystans społeczny”.

Czy kiedykolwiek jeszcze podamy sobie ręce bez zastanowienia? W tej głęboko satysfakcjonującej książce Andy Field łączy historię, naukę, psychologię, teorię queer i popkulturę ze swoim zamiłowaniem do miejskiego życia i własnymi doświadczeniami - zarówno jako mieszkaniec miasta, jak i artysta performance - aby tworzyć kreatywne połączenia: chodzenie ramię w ramię z nieznajomymi, pukanie do drzwi, inscenizowanie spotkań w zaparkowanych samochodach.

Rozważając dwanaście różnych rodzajów spotkań, od przejażdżek samochodem, przez rozmowy wideo, po pogawędki z psami w parku, Field przekonuje, „że w spontaniczności i radości naszych spotkań ze sobą możemy znaleźć słaby zarys lepszej przyszłości”.