Emporium automatów

Opinie czytelników

„An Emporium of Automata” D.P. Watta to zbiór wyjątkowych, pomysłowych opowiadań, które łączą w sobie weird fiction, literacką fantastykę i elementy horroru. Książka zawiera bogatą prozę i eksploruje tematy melancholii, dziwaczności i makabry, przemawiając do czytelników, którzy cenią głębokie, prowokujące do myślenia narracje. Zbiór podzielony jest na trzy sekcje, prezentujące różnorodne opowieści, które wywołują poczucie nostalgii i ciekawości.

Zbiór zawiera wyjątkowe i pięknie napisane historie z bogatą, pomysłową prozą. Czytelnicy chwalą eteryczne piękno, głębię i złożoność opowieści, demonstrując wszechstronność i kreatywność Watta w dziedzinie dziwnej fikcji. Wiele opowiadań wyróżnia się wciągającymi tematami i silnymi elementami atmosferycznymi, dzięki czemu zapadają w pamięć i zasługują na ponowne przeczytanie. Ponowna publikacja tego wcześniej trudnego do znalezienia zbioru została dobrze przyjęta przez fanów fantastyki spekulacyjnej.

Niektórzy czytelnicy uznali, że powiązane ze sobą historie w drugiej części są trudne do pełnego zrozumienia, wskazując, że zrozumienie ogólnej narracji może wymagać dodatkowego wysiłku. Ponadto, choć chwalony za oryginalność, niektórzy wspominają, że styl Watta odzwierciedla wpływy klasycznych autorów weird fiction, co może budzić oczekiwania co do nowości.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Emporium of Automata

Zawartość książki:

"Nowe wydanie Emporium automatów to rozprawa z teatralną dziwnością, oddająca w ręce wszystkich poszukiwaczy piękna i dziwności wielką kolekcję, która przez tak długi czas pozostawała w zamkniętych regałach kolekcjonerów i koneserów makabry i fantastyki. Opowieść za opowieścią rozwija się przed czytelnikiem; labirynt karnawałowych luster, z którego obawiamy się, że nigdy nie uciekniemy.

Oto zaginione opowieści z jakiegoś zagubionego, mrocznie romantycznego strychu germańskiego szaleńca. Gnijące, drewniane szczeliny, które się ujawniają, wypełniają rozdziawioną i dziurawą drewnianą paszczę gdzieś pomiędzy E. T.

A.

Hoffmannem, Nabokovem i Ligottim. Wymienienie tych niejasno kojarzących się stylistów jest zdecydowanie zbyt proste.

Watt sięga przede wszystkim do własnych, osobistych doświadczeń. Jako literacka odpowiedź na współczesny neonowy kanał ściekowy, te strony obejmują kult rozkładu, ołtarze opustoszałych i wszystko, co archaiczne lub zasadniczo groteskowe. Gwałtownie pociągające, niebezpiecznie poszarpane wyspy umysłu, po których oprowadza nas pan Watt, to jego własne, na wpół zbadane terytoria.

Muszę również zauważyć, że książka jest skonstruowana w taki sposób i tak gęsta, że tak naprawdę dostajemy trzy książki pierwszorzędnej literatury obcej w cenie jednej. Marionetki się radują Przeczytaj te barokowe baśnie, w których dryfujące dusze, zabawki i tykające rzeczy ludzi powracają, by zaspokoić znacznie bardziej starożytne impulsy. Nie masz nic do stracenia oprócz strun swojego umysłu".

-Charles Schneider, autor książki The Mauve Embellishments.