Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
„To tylko nasze człowieczeństwo, to znaczy nasze „ncleo”, sprawia, że porównanie (a nawet dyskryminacja, ośmielę się powiedzieć) między nami jest dopuszczalne, a nie przyjmowanie naszych „kor” jako podstawy do oceny.
Chętnie zgodziłbym się żyć w świecie, w którym mówimy: „Ta osoba jest bardziej ludzka niż tamta”, ale nie w takim, w którym mówimy: „Ta osoba jest bielsza niż tamta”. Ale daleka od chęci popadnięcia w abstrakcyjną utopię, Joumana Haddad obnaża się na kartach tej książki, opowiadając o własnych doświadczeniach życiowych i będąc zaciekle samokrytyczną wobec tych momentów, w których mogła być bardziej „ludzka dla swoich bliźnich”.
Prowadzi również dialog ze swoimi wewnętrznymi demonami, w którym odpowiada na lęki, z którymi wszyscy możemy się zmierzyć, próbując zachowywać się po ludzku, czyli stać się Humanus.
