Ekohumanizm i kultura ekologiczna: Edukacyjne dziedzictwo Lewisa Mumforda i Iana McHarga

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka dr Cohena stanowi doskonałą eksplorację planowania ekologicznego człowieka, szczególnie w odniesieniu do wkładu Setha Low. Podkreśla znaczenie uznania ciągłości idei kluczowych postaci, takich jak Mumford, McHarg i Low, w rozwoju tej dziedziny.

Książka dr Cohena jest chwalona za swoją doskonałość i dostarczanie cennych spostrzeżeń na temat ewolucji planowania ekologicznego człowieka. Skutecznie kontekstualizuje znaczący wkład Setha Low i podkreśla ciągłość koncepcji wśród kluczowych postaci w tej dziedzinie.

Istnieje sugestia, że książka mogłaby bardziej docenić fundamentalną pracę Mumforda i McHarga w odniesieniu do postępów Low. Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że większy nacisk na wzajemne powiązania między tymi postaciami może poprawić zrozumienie tematu.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ecohumanism and the Ecological Culture: The Educational Legacy of Lewis Mumford and Ian McHarg

Zawartość książki:

Lewis Mumford, jeden z najbardziej szanowanych intelektualistów publicznych XX wieku, przemawiając na konferencji poświęconej przyszłym środowiskom Ameryki Północnej, powiedział: „Aby zapewnić ludzkie przetrwanie, musimy przejść od kultury technologicznej do kultury ekologicznej”. „W książce Ecohumanism and the Ecological Culture William Cohen pokazuje, w jaki sposób koncepcja filozofii edukacyjnej Mumforda została wcielona w życie przez jego podopiecznego, Iana McHarga, znanego architekta krajobrazu i planistę regionalnego z Uniwersytetu Pensylwanii. McHarg zaproponował nowy sposób na osiągnięcie kultury ekologicznej - poprzez program edukacyjny oparty na połączeniu ekohumanizmu z dyscyplinami planowania i projektowania.

Cohen bada ważną wizję ekohumanizmu Mumforda - syntezę ekologii systemów naturalnych z niezliczonymi wymiarami systemów ludzkich lub ekologii ludzkiej - oraz sposób, w jaki McHarg faktycznie sformułował i urzeczywistnił tę wizję. Rozważa pojawienie się alternatywnych systemów energetycznych i nowych podejść do planowania i rozwoju społeczności, aby osiągnąć te cele.

Program nauczania absolwentów ekohumanizmu powinien stać się podstawą do szkolenia następnego pokolenia planistów i projektantów, którzy poprowadzą nas do kultury ekologicznej, zapewniając w ten sposób edukacyjną spuściznę zarówno Lewisa Mumforda, jak i Iana McHarga.