Efekt dźwiękowy: Teatr, który słyszymy

Oryginalny tytuł:

Sound Effect: The Theatre We Hear

Zawartość książki:

Sound Effect opowiada o wpływie teatralnej aury na współczesną kulturę. Zaczynając od pojawienia się nowoczesnego scenicznego efektu dźwiękowego pod koniec XVIII wieku, a kończąc na teatrze słuchawkowym, który wprowadza widownię teatru w intymną relację z wewnętrzną przestrzenią dźwiękową publiczności, książka odnosi współczesne kwestie projektowania dźwięku w teatrze do 250-letniej historii słuchu w kulturze zachodniej.

Argumentuje, że podczas gdy teatr był narzędziem do widzenia i teoretyzowania, najpierw zwoływany jest zbiorowy słuch lub publiczność. Teatr zaczyna się od tego, że ludzie wchodzą do aparatu akustycznego, który wytwarza sposób słyszenia i poznania. Kiedyś było to gigantyczne marmurowe ucho na zboczu wzgórza, zwrócone ku kosmosowi, którego niesłyszalna muzyka tłumaczyła wszystko.

W czasach współczesnych teatralne audytorium, czyli instrument służący do słyszenia, zwróciło się ku ludziom i ich zbiorowej konwersacji w dźwiękowych memach, tropach, kliszach i obrazkach, które tworzą popularną, fikcyjną ontologię. Jest to studium na temat dramatu, rozrywki, nowoczesności i teatru słyszalności.

Odnosi się do kulturowych ram rezonansu, które wpływają na nasze rozumienie DŹWIĘKU jako rubryki świata, którego doświadczamy przez nasze uszy. Ross Brown ujawnia, w jaki sposób mitologie, popkultura, sztuka, handel i audio ukształtowały słyszalny świat jako formę teatru.

Garrick, De Loutherbourg, Brecht, Dracula, Jekyll, Hyde, Spike Milligan, John Lennon, James Bond, Scooby-Do i Edison pojawiają się gościnnie, gdy Brown splata razem historię współczesnego słyszenia, argumentując, że dźwięk jest opowieścią, słyszalność ma dramaturgię, słyszenie jest scenograficzne, a audytoria dramatu służą współczesnemu życiu jako organon lub ostateczny układ odniesienia w świecie dźwiękowym.