Edward IV, zapomniany wojowniczy król Anglii

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową ocenę życia Edwarda IV, podkreślając jego osiągnięcia i odnosząc się do kontrowersji historycznych, w szczególności dotyczących Ryszarda III. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą jej dokładne badania i wciągającą narrację, inni krytykują ją za błędy rzeczowe, brak głębi w odniesieniu do samego Edwarda IV i zbyt akademicki ton.

Dobrze zbadana, szczegółowa analiza życia Edwarda IV, przedstawia mocne argumenty przemawiające za jego osiągnięciami, dokładnie omawia kontrowersje historyczne, wciągające przedstawienie postaci historycznych, odpowiednie dla czytelników żywo zainteresowanych szczegółami.

Zawiera błędy rzeczowe i nadmierne uproszczenia, brak głębi w omawianiu Edwarda IV, postrzegany jako zbyt akademicki i suchy dla niektórych czytelników, tylko próbka dostępna na Kindle, nie ma struktury tradycyjnej biografii.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Edward IV, England's Forgotten Warrior King

Zawartość książki:

Gdy wojna stuletnia dobiegała końca, Anglia jęczała pod złymi rządami Henryka VI i jego lancasterskich faworytów. Dom Yorków podniósł bunt, a Parlament przywrócił Yorków w linii dziedziczenia tronu.

Edward, hrabia Marchii, zatriumfował w bitwie pod Mortimer's Cross; Parlament poprosił go o zostanie królem, a lud ogłosił go Edwardem IV. Jego życie i dziedzictwo zostały opisane w książce Edward IV, England's Forgotten Warrior King. Przez dziesięć lat Edward walczył z powtarzającymi się buntami Lancasterów.

Został wyparty ze swojego królestwa przez Ryszarda, hrabiego Warwick, ale potem odniósł decydujące zwycięstwa w bitwach pod Barnet i Tewkesbury w 1471 roku. Przez kolejne dwanaście lat panował mądrze, w pokoju i dobrobycie, jako ukochany król; ale potem zmarł w wieku czterdziestu jeden lat, a jego dwunastoletni syn został ogłoszony Edwardem V.

Ryszard, książę Gloucester, przejął tron i umieścił młodego Edwarda i jego brata w Tower of London, skąd nigdy nie wyszli żywi. Ryszard III był dobrym królem i chciał być szanowany, ale ludzie wierzyli, że zamordował książąt w Tower i nie chcieli mu wybaczyć. Królowa Elżbieta i Małgorzata Beaufort spiskowały z Henrykiem Tudorem, który najechał Anglię w 1485 roku.

Następnie Henryk Tudor pokonał i zabił Ryszarda III w bitwie pod Bosworth Field. Henryk Tudor (Henryk VII) został koronowany na króla i poślubił córkę Edwarda IV, Elżbietę; dynastia Tudorów rządziła Anglią przez kolejne 118 lat.