Ocena:

Książka „Echoes” autorstwa Glenna Phillipsa jest dobrze oceniana ze względu na wciągającą fabułę i głęboki wgląd w scenę muzyczną, szczególnie w Atlancie w latach 60-tych i 70-tych. Phillips dzieli się swoją wyjątkową podróżą jako muzyk, szczegółowo opisując swoje procesy twórcze, osobiste wyzwania i wpływ swojej sztuki. Czytelnicy uznają tę książkę za głęboko poruszającą i fascynującą eksplorację oddania muzyce.
Zalety:⬤ Porywająca opowieść i wciągająca narracja.
⬤ Wgląd w scenę muzyczną Atlanty i osobiste doświadczenia Phillipsa.
⬤ Głęboki oddźwięk emocjonalny i autentyczność w pisaniu.
⬤ Unikalne spojrzenie na bycie muzykiem i procesy twórcze.
⬤ Mocna rekomendacja dla osób zainteresowanych historią muzyki.
⬤ Pewna krytyka fizycznej prezentacji, w tym tytułu i projektu okładki.
⬤ Niewielki brak edycji i skupienia zauważony przez niektórych czytelników.
⬤ Może mieć cechy wspólne z samodzielnie opublikowanymi pracami, które mogą zniechęcić niektórych czytelników.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Echoes: The Hampton Grease Band, My Life, My Music and How I Stopped Having Panic Attacks
Glenn Phillips jest uznanym przez krytyków gitarzystą i kompozytorem, który wydał 20 albumów w ciągu ostatnich 50 lat. Z Rolling Stone: „Gdyby rock & rollowi gitarzyści byli pilotami kamikadze, Glenn Phillips byłby teraz w niebie”.
Jako członek-założyciel i autor piosenek Hampton Grease Band pod koniec lat 60-tych, spotykał się z Johnem Lennonem, Frankiem Zappą, współtwórcą Spider-Mana i artystą Stevem Ditko, a także grał z niezliczonymi zespołami tamtej epoki, w tym The Grateful Dead, Fleetwood Mac, The Allman Brothers i Jimim Hendrixem (Phillips jest bohaterem wywiadu w filmie dokumentalnym o Hendrixie Electric Church).
Jego pierwszy solowy album z 1975 roku Lost at Sea został nagrany w domu i wydany własnym sumptem. Poprzedził on i wpłynął na ruch „zrób to sam”, który później ogarnął muzykę rockową i doprowadził do podpisania kontraktu z Virgin Records przez Richarda Bransona.
Wspomnienia Phillipsa dotyczą nie tylko jego doświadczeń muzycznych, ale także okoliczności, które go ukształtowały: alkoholizm rodziców, samobójstwo ojca, urodzenie córki w dniu 18. urodzin, która została oddana do adopcji, a także późniejsze doświadczenia z atakami paniki i sposób, w jaki je powstrzymał. Phillips mówi: „Wspólnym wątkiem całej mojej muzyki jest to, że wszystko to było częścią próby zrozumienia życia, które nie zawsze miało sens”. U podstaw tej podróży leży jego pamiętnik.