Ebola: Jak nauka ludowa pomogła zakończyć epidemię

Opinie czytelników

Książka analizuje społeczne i antropologiczne aspekty epidemii wirusa Ebola, koncentrując się w szczególności na wybuchu epidemii w latach 2014-2015 w Afryce Zachodniej. Chociaż oferuje cenny wgląd w praktyki kulturowe i reakcje społeczności, jest krytykowana za nieścisłości faktograficzne, słabe pisanie i brak rygoru naukowego.

Książka dostarcza informacji na temat społecznych konsekwencji epidemii wirusa Ebola, podkreślając znaczenie zrozumienia praktyk kulturowych w rozwiązywaniu kryzysów zdrowotnych. Podkreśla potrzebę integracji wiedzy kulturowej z naukowym podejściem do reagowania na epidemie.

Tekst jest naznaczony błędami merytorycznymi i niezręczną organizacją, co utrudnia czytanie. Autorowi brakuje wiedzy klinicznej lub epidemiologicznej, co prowadzi do nieporozumień w zakresie opieki nad chorymi na Ebolę. Wielu recenzentów uważa, że książka jest zdezorganizowana i zbyt teoretyczna, co umniejsza jej praktycznym spostrzeżeniom.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ebola: How a People's Science Helped End an Epidemic

Zawartość książki:

Film nominowany do nagrody Fage i Oliver Prize 2018.

Od grudnia 2013 r. największa w historii epidemia wirusa Ebola przetoczyła się przez Afrykę Zachodnią, pochłaniając tysiące istnień ludzkich w Liberii, Sierra Leone i Gwinei. W połowie 2014 roku społeczność międzynarodową ogarnęła histeria. Eksperci ponuro przewidywali, że miliony osób zostaną zarażone w ciągu kilku miesięcy, a w celu powstrzymania wirusa podjęto ogromne międzynarodowe wysiłki kontrolne. Jednak paradoksalnie, w tym momencie choroba już słabła w samej Afryce. Dlaczego więc zewnętrzni obserwatorzy tak bardzo się pomylili?

Paul Richards opiera się na swoim bogatym doświadczeniu z pierwszej ręki w Sierra Leone, aby argumentować, że paniczna reakcja społeczności międzynarodowej nie uwzględniła lokalnej wiedzy i zdrowego rozsądku. Co najważniejsze, Richards pokazuje, że reakcja humanitarna na chorobę była najbardziej skuteczna w tych obszarach, w których wspierała te inicjatywy i że utrudniała powrót do zdrowia, gdy ignorowała lub lekceważyła lokalną wiedzę.