Eaux printanires

Opinie czytelników

W recenzjach podkreślono, że „Eaux Printanières” Turgieniewa to przejmująca i wciągająca krótka powieść skupiona wokół tematów nostalgii i niespełnionego szczęścia. Główny bohater, Sanin, zmaga się z wewnętrznymi słabościami, które utrudniają mu poszukiwanie miłości do Gemmy. Ogólnie rzecz biorąc, pisarstwo jest chwalone za wrażliwość, postacie są dobrze rozwinięte, a narracja jest wciągająca.

Książka jest krótką, ale głęboką historią, dobrze napisaną wrażliwą prozą. Postacie są dobrze opisane, a narracja jest wciągająca z atrakcyjną fabułą. Jeden z recenzentów szczególnie polecił adaptację filmową.

Układ tekstu jest krytykowany za to, że jest dziwny, bez lewego marginesu i z dużymi odstępami między wierszami. Dodatkowo, tłumaczenie jest opisywane jako nieco przestarzałe, wykonane przez XIX-wiecznego tłumacza, co nieco umniejsza wrażenia z lektury.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Samotny i smutny Dimitri Sanine widzi zbliżającą się starość i wspomina. Miał dwadzieścia lat, kiedy wylądował we Frankfurcie w drodze powrotnej z podróży po Europie.

Gdy po raz pierwszy zobaczył Gemmę Roselli w cukierni jej matki, zakochał się w niej do szaleństwa. Gemma była piękną, brunetką i posiadała wszystkie cnoty, a wkrótce podzieliła jego skłonność. Sanine był gotów zrobić dla niej wszystko: stoczył pojedynek, wyrwał ją od narzeczonej, ożenił się z zadurzonym w sobie pierwszym urzędnikiem i postanowił sprzedać swoją ziemię, aby zapewnić swojej pięknej żonie wygodne życie.

Pewny sfinalizowania transakcji w trzy dni, wyjechał do Wiesbaden, gdzie zatrzymał się u bogatej żony jednego ze swoich przyjaciół. To właśnie tam jego los się odwrócił.

Sanine nigdy nie wrócił do Frankfurtu, wpadając w pułapkę, która kosztowała go szczęście. Trzydzieści lat później Dimitri wysyła list do Gemmy, ponieważ dzięki przyjacielowi znalazł jej adres.

Dowiadujemy się, że wyjechała do Stanów Zjednoczonych i tam wyszła za mąż.