Early Modern Systems of Command - Queen Anne's Generals, Staff Officers and the Direction of Allied Warfare in the Low Countries and Germany, 1702-17

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębne badanie aspektów dowodzenia w okresie marlburskim w brytyjskiej historii wojskowości, wyróżniając się praktycznymi spostrzeżeniami i interesującymi statystykami dotyczącymi praktyk i możliwości dowodzenia podczas wojny.

Dogłębne badanie aspektów dowodzenia, skupienie się na aspektach praktycznych, a nie teoretycznych, interesujące statystyki dotyczące możliwości dowodzenia i terminowość.

Ograniczony nacisk na logistykę i walkę, które są poruszane tylko wtedy, gdy mają wpływ na dowodzenie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Anglojęzyczna historia wojny o sukcesję hiszpańską (1701-14) w Niderlandach jest zdominowana przez biografie wojskowe Johna Churchilla, pierwszego księcia Marlborough (1650-1722), oraz studia nad bitwami, w których walczył. Jednak podczas gdy Marlborough wywierał ogromny wpływ jako mąż stanu i generał - działając w mniej elastycznym paradygmacie, który mógł podkreślać aktorów wysokiego szczebla kosztem ich podwładnych - nie kierował swoimi siłami ani nie współpracował z siłami swoich sojuszników.

Podczas całego konfliktu Marlborough był w różny sposób wspomagany, podżegany i zakłócany przez wielu oficerów sztabowych i generalnych. Oficerowie ci stanowili mechanizm, za pomocą którego realizowane było dowodzenie ponadregimentalne. Podczas gdy osoby te posiadały godność wojskową zgodnie ze swoją rangą i stanowiskiem, ich rzeczywista władza w armii była w niemałej części czerpana z uprawnień i obowiązków delegowanych im przez głównodowodzącego lub podejmowanych z własnej inicjatywy. Wyraźne łańcuchy dowodzenia w nowoczesnej formie nie istniały.

Tacy oficerowie funkcjonowali nie tylko jako istotne elementy własnej armii, ale także w szerszym kontekście konfederackich działań wojennych jako całości. Wywodzili się z różnych środowisk i posiadali różne przynależności polityczne, aspiracje i pojęcia obowiązku. Ich karierami rządziły w równym stopniu patronat i preferencje, co osobiste zasługi. Rosnące poczucie obowiązku wojskowego komplikowały uprzedzenia, a granica między działalnością publiczną a prywatną była niewyraźna. Niektórzy oficerowie zdobyli bogactwo i bezpieczeństwo finansowe w trakcie wojny; inni zostali zrujnowani przez intrygi i intrygi innych.

Early Modern Systems of Command bada życie tych osób podczas kampanii i naturę aparatu dowodzenia, który tworzyli. Opierając się na bogatym materiale pierwotnym - w tym na dotychczas niezbadanych źródłach - bada tematy tak różnorodne, jak korupcja, logistyka, sądownictwo wojskowe i gromadzenie danych wywiadowczych. Bada nie tylko stopień, w jakim wszyscy aktorzy, od głównodowodzącego po podległych mu oficerów, byli aktywni w procesach decyzyjnych kampanii, ale także stopień, w jakim przyczynili się do trwającego procesu rozwoju brytyjskiej i europejskiej armii.