Opinie czytelników
Podsumowanie:„Strange Meadowlark” Michaela Simmsa to zbiór poezji, który wywołuje głębokie reakcje emocjonalne, eksplorując tematy żałoby, miłości i złożoności ludzkiego doświadczenia. Wiersze podróżują od rozpaczy do radości, wykorzystując bogate obrazy i osobiste narracje, aby połączyć się z czytelnikami. Krytycy chwalą jego emocjonalną głębię i potężną fabułę, dzięki czemu jest to zalecana lektura dla miłośników poezji.
Zalety:⬤ Porywające i mocne wiersze, które wywołują silne reakcje emocjonalne.
⬤ porusza głębokie tematy żalu, straty, miłości i ludzkich doświadczeń.
⬤ Bogate obrazy i opowieści, które wprowadzają czytelników w świat poety.
⬤ Kolekcja jest postrzegana jako podróż od rozpaczy do radości, rezonująca współczuciem i wrażliwością.
⬤ Uznany przez krytyków za szczerość, mądrość i umiejętność wyrażania złożonych emocji.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat żałoby i straty za emocjonalnie przytłaczający.
⬤ Głęboka emocjonalna eksploracja może nie spodobać się tym, którzy szukają lekkiej lub prostej poezji.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Strange Meadowlark
Zawartość książki:
Chard deNiord pisze: "Michael Simms pisze z odwagą świadka i mądrością ocalałego. Te wiersze skaczą, lamentują, przebijają, przekraczają, zagłębiają się, świadczą, chwalą i świadczą o leczniczej mocy poezji".
Nowa kolekcja Simms podróżuje przez żałobę, miłość, sprawiedliwość społeczną, sztukę i naturę. Książka rozpoczyna się od powrotu poety do teksańskiej kultury ewangelickiej z czasów jego dzieciństwa, aby wziąć udział w pogrzebie matki i siostry. Poeta ujawnia, że jest autystą, który przeżył przemoc w dzieciństwie i nie mówił do piątego roku życia.
Tytułowy wiersz "Strange Meadowlark" opowiada o jego pojawieniu się w języku poprzez naukę słuchania jazzu. Druga część książki bada miłość poprzez piękno teksańskiego krajobrazu w wierszach, które uchwyciły szczęście dzieciństwa pomimo obecności ducha siostry poety - jak w wierszu "White Rock Lake". Trzecia sekcja zawiera wiersze o tematyce społecznej.
Rasizm, wojna, bieda, przemoc i nieuświadomiona struktura kastowa w Ameryce są przedstawiane poprzez osobistą narrację. Wiersze z trzeciej sekcji dają świadectwo rasizmowi i brutalności policji. Ostatnie dwie sekcje łączą tematy pamięci, miłości, straty i poszukiwania sprawiedliwości w wierszach, które koncentrują się na obserwacji natury.
Długi wiersz "Faye Donnelly wyjaśnia, dlaczego zmarli są w naszym życiu" to dialog z umierającą mądrą kobietą, która wyjaśnia poecie, jak uwolnić się od ducha swojej siostry i ruszyć dalej ze swoim życiem. Ostatni wiersz "Pupa - medytacja o stawaniu się" to długi wiersz, który próbuje nadać liryczny sens cyklom życia i śmierci.
