Dziwne życie Iwana Osokina

Opinie czytelników

Książka „Dziwne życie Iwana Osokina” autorstwa Piotra Ouspensky'ego zbiera mieszane recenzje. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej prowokującą do myślenia eksplorację tematów takich jak los, wybory i drugie szanse, inni krytykują jej długość, tempo i niektóre aspekty jej pisania i formatowania. Jest uważana za klasykę z głębokimi filozoficznymi podtekstami, ale jej wykonanie rozczarowało niektórych czytelników.

Książka jest chwalona za wciągającą fabułę, głębokie filozoficzne tematy dotyczące życiowych wyborów i natury egzystencji oraz wpływ, jaki wywarła na inne dzieła (np. „Dzień Świstaka”). Czytelnicy doceniają zawarte w niej spostrzeżenia i uważają ją za szybką lekturę.

Krytycy zwracają uwagę na problemy z tempem akcji i opisowym charakterem książki, a niektórzy uważają ją za bezcelową lub źle wykonaną. Odnotowano również problemy z formatem, w szczególności w przypadku wersji na Kindle, co prowadzi do chaotycznego czytania, a niektórzy recenzenci wyrażają rozczarowanie zakończeniem i rozwojem postaci.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Strange Life of Ivan Osokin

Zawartość książki:

"Uczucie napięcia chwili obecnej, która wisi jak kropla deszczu na oknie, zawierając w sobie cały świat." -- V. S. Pritchett.

Ivan Osokin jest w kompletnej rozpaczy. Zawiódł w szkole, jest spłukany, a kobieta, którą uwielbia, właśnie go porzuciła. Gdyby tylko mógł przeżyć swoje życie od nowa i uniknąć wszystkich swoich błędów Przypadkowe spotkanie z magiem daje Ivanowi dokładnie taką możliwość, a on zostaje wysłany w przeszłość, aby naprawić swoje złe zakręty. Ale nawet z nowym początkiem jest bezradny, by naprawić błędy z przeszłości.

Ta intrygująca powieść P. D. Ouspensky'ego, jednej z najważniejszych i najbardziej wpływowych postaci dwudziestowiecznego okultyzmu, zainspirowała film Dzień Świstaka. Opowieść rozgrywa się w ostatnich latach carskiej Rosji, w Moskwie i Paryżu, i oferuje pomysłową eksplorację jednego z głównych tematów dzieł Ouspensky'ego: koncepcji wiecznego nawrotu, która sugeruje, że nasze niekończące się powtarzanie błędnych kroków może zostać zatrzymane tylko przez rodzaj zmiany, która pochodzi z wnętrza.