Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
A Diary in the Strict Sense of the Term
Kiedy po raz pierwszy opublikowano (w 1967 roku, pośmiertnie) dziennik Bronisława Malinowskiego, obejmujący okres jego badań terenowych w latach 1914-1915 i 1917-1918 na Nowej Gwinei i Wyspach Trobrianda, rozpętała się burza kontrowersji. Wielu antropologów uważało, że publikacja dziennika - który Raymond Firth opisuje jako "ten odkrywczy, egocentryczny, obsesyjny dokument" - była głęboką niedźwiedzią przysługą dla pamięci jednej z gigantycznych postaci w historii antropologii.
Prawie na pewno nigdy nie miał zostać opublikowany, dziennik Malinowskiego był bardzo osobisty i brutalnie szczery. Prowadził go, jak sam powiedział, "jako środek autoanalizy". Recenzje wahały się od "to na niekorzyść wszystkich zainteresowanych, że dziennik został teraz oddany do druku" do "fascynującej lektury".
Minęło dwadzieścia lat, a Raymond Firth sugeruje, że książka zajęła centralne miejsce w literaturze antropologicznej. W 1967 roku Clifford Geertz uważał, że "grubiański, męczący" dziennik ujawnił Malinowskiego jako "krnąbrnego, zaabsorbowanego sobą, hipochondrycznego narcyza, którego współczucie dla ludzi, z którymi żył, było skrajnie ograniczone".
Jednak w 1988 roku Geertz określił dziennik jako "zakulisowe arcydzieło antropologii, naszą podwójną helisę". Podobnie w 1987 roku James Clifford nazwał go "kluczowym dokumentem dla historii antropologii".
