Ocena:
„Dziennik samotności” May Sarton to głęboko intymne spojrzenie na życie autorki, która zmaga się z samotnością, kreatywnością i osobistymi zmaganiami. Wielu czytelników uznało pisarstwo Sarton za piękne i zrozumiałe, wywołujące szereg emocji i oferujące wgląd w złożoność bycia pisarzem. W niektórych recenzjach zauważono jednak, że książka może być postrzegana jako zbyt przygnębiająca lub pochłonięta sobą, co może zniechęcić niektórych czytelników.
Zalety:⬤ Piękny i sugestywny styl pisania.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w samotność i kreatywność.
⬤ Oddźwięk osobistych refleksji, które wielu czytelników uzna za powiązane.
⬤ Inspirujący opis zmagań i triumfów kreatywnego życia.
⬤ Szczera eksploracja emocji i doświadczeń autora.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że książka jest zbyt przygnębiająca i pochłonięta sobą.
⬤ Skupienie się na psychicznym chaosie może przyćmić inne tematy.
⬤ Nie nadaje się dla czytelników szukających fabularnych narracji lub rozwiązań.
⬤ Introspektywna natura może nie przypaść do gustu każdemu.
(na podstawie 105 opinii czytelników)
Journal of a Solitude
"Jestem tu sama po raz pierwszy od wielu tygodni", zaczyna swoją książkę May Sarton, "by w końcu podjąć na nowo moje "prawdziwe" życie. To właśnie jest dziwne - że przyjaciele, nawet namiętna miłość, nie są moim prawdziwym życiem, chyba że jest czas sam na sam, aby zbadać, co się dzieje lub co się stało".
W tym dzienniku mówi: "Mam nadzieję przedrzeć się do szorstkich, skalistych głębin, do samej matrycy. Jest tam przemoc i nigdy nierozwiązany gniew.
Moja potrzeba samotności jest zrównoważona strachem przed tym, co się stanie, gdy nagle wejdę w ogromną pustą ciszę, jeśli nie znajdę tam wsparcia". W tej książce jesteśmy bliżej szpiku niż kiedykolwiek wcześniej w pisarstwie May Sarton.
