Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Ericha Gruena bada literaturę żydowską z okresu hellenistycznego, analizując, w jaki sposób żydowscy autorzy angażowali się w kulturę hellenistyczną. Tekst podkreśla akceptację greckiego autorytetu przez Żydów, jednocześnie zapewniając o ich własnej wyższości kulturowej. Gruen oferuje analizę literacką, która podważa tradycyjne perspektywy napięć żydowsko-hellenistycznych i podkreśla adaptacyjny charakter żydowskich reakcji literackich.
Zalety:Książka służy jako ważny przegląd i wyważona ekspozycja żydowskich kreacji kulturowych w okresie hellenistycznym. Oferuje wnikliwą analizę kluczowych tekstów, takich jak Księgi Machabejskie i Pseudepigrafy, oraz bada tematy tożsamości grupowej i adaptacji. Pisanie Gruena jest ogólnie jasne i przystępne, co czyni go cennym źródłem zrozumienia judaizmu tego okresu.
Wady:Choć zawiera wiele informacji, niektórzy czytelnicy mogą uznać tekst za suchy i mniej wciągający, szczególnie ci, którzy nie interesują się historią. Użycie greki w przypisach i niektórych sekcjach może również zniechęcić czytelników, którzy nie są zaznajomieni z tym językiem.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Heritage and Hellenism, 30: The Reinvention of Jewish Tradition
Zawartość książki:
Interakcja Żydów i Greków w starożytności intryguje wyobraźnię.
Obie cywilizacje szczyciły się wspaniałymi tradycjami, a ich korzenie sięgały legendarnych przodków i boskich sankcji. W następstwie triumfalnych sukcesów Aleksandra Wielkiego, Grecy i Macedończycy przybyli jako zdobywcy i osiedlili się jako klasa rządząca na ziemiach wschodniej części Morza Śródziemnego.
Kultura hellenistyczna, kultura klas panujących w wielu miastach Bliskiego Wschodu, cieszyła się powszechnym zainteresowaniem. Żydzi z pewnością nie byli na nią odporni. W tej dokładnie zbadanej, przejrzyście napisanej pracy Erich Gruen opiera się na szerokiej gamie tekstów literackich i historycznych z tego okresu, aby zbadać główne pytanie: W jaki sposób Żydzi dostosowali się do szerszego świata kultury śródziemnomorskiej, jednocześnie potwierdzając charakter własnego dziedzictwa w nim? Praca Ericha Gruena podkreśla żydowską kreatywność, pomysłowość i inwencję, ponieważ Żydzi aktywnie angażowali się w tradycje Hellady, dostosowując gatunki i przekształcając legendy, aby wyrazić własne dziedzictwo w sposób odpowiedni dla hellenistycznego otoczenia.
Opierając się na różnorodnym wachlarzu tekstów skomponowanych w języku greckim przez Żydów w szerokim okresie czasu, Gruen bada dzieła żydowskich historyków, epickich poetów, tragicznych dramaturgów, pisarzy romansów i powieści, egzegetów, filozofów, apokaliptycznych wizjonerów i kompozytorów fantazyjnych bajek - nie wspominając o pseudonimowych fałszerzach i fabrykantach. W tych dziełach żydowscy pisarze na nowo odkrywali własną przeszłość, oferując nam najlepszy wgląd w żydowskie postrzeganie siebie w tamtych czasach.
