Discourses 31-36
Dio Cocceianus Chrysostomus, ok. 40-120 n.e., z Prusy w Bitynii w Azji Mniejszej, odziedziczył wraz z braćmi duże posiadłości i długi po hojnym ojcu Pasikratesie. Stał się utalentowanym retorem wrogo nastawionym do filozofów. Jednak w trakcie swoich podróży udał się do Rzymu za panowania Wespazjana (69-79) i został nawrócony na stoicyzm. Silnie krytyczny wobec cesarza Domicjana (81-96), około 82 r. został przez niego wygnany z Italii i Bitynii i błąkał się w ubóstwie, zwłaszcza na ziemiach na północ od Morza Egejskiego, aż do Dunaju i prymitywnych Getae. W 97 r. przemówił publicznie do Greków zgromadzonych w Olimpii, został powitany w Rzymie przez cesarza Nerwę (96-98) i powrócił do Prusy. Przybywając ponownie do Rzymu z ambasadą dziękczynną w latach 98-99, stał się zdecydowanym przyjacielem cesarza Trajana. W 102 r. udał się do Aleksandrii i innych miejsc. Zaangażowany w proces sądowy dotyczący planów upiększenia Prusy na własny koszt, przedstawił swoją sprawę gubernatorowi Bitynii, Pliniuszowi Młodszemu, 111-112. Reszta jego życia jest nieznana.
Prawie wszystkie zachowane dyskursy (lub oracje) Dio odzwierciedlają kwestie polityczne (najważniejsze z nich dotyczą spraw w Bitynii i dostarczają cennych szczegółów na temat warunków w Azji Mniejszej) lub kwestie moralne (w większości napisane w późniejszym życiu.
Zawierają wiele z jego najlepszych pism). Niektóre prace filozoficzne i historyczne, w tym jedna na temat Getae, zostały utracone. To, co przetrwało z jego osiągnięć jako całości, czyni go wybitnym w odrodzeniu literatury greckiej w ostatniej części pierwszego wieku i pierwszej części drugiego.
Wydanie Dio Chrysostoma w Loeb Classical Library składa się z pięciu tomów.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)