Ocena:
Książka jest gęstym i pouczającym zbiorem esejów, który służy jako podręcznik do zrozumienia różnych teorii i koncepcji narracyjnych. Jest pomocna w studiach podyplomowych i oferuje szeroki zakres odpowiednich tekstów od klasycznych po współczesnych autorów, chociaż jej tytuł może nie w pełni odzwierciedlać jej zawartość.
Zalety:Pouczająca i gęsta treść, dobrze sprawdza się jako podręcznik na studiach magisterskich, zapewnia kompleksowy przegląd teorii narracyjnych, zawiera cenny zbiór tekstów zarówno klasycznych, jak i współczesnych autorów.
Wady:Eseje są bardzo gęste i zwarte, co może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników; tytuł nie wskazuje wyraźnie na charakter książki jako podręcznika.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Narrative Dynamics: Essays on Time, Plot, Closure, and Frame
Niniejsza antologia gromadzi najważniejsze eseje dotyczące głównych aspektów dynamiki narracji, czyli środków, za pomocą których "narracje przemierzają swoje często nieprawdopodobne trasy od początku do końca". Zawiera najczęściej cytowane i dyskutowane eseje na temat początków narracji, czasowości, fabuły i emplotment, sekwencji i progresji, zamknięcia i ram.
Tekst został zaprojektowany jako podstawowa lektura dla kursów magisterskich z teorii narracji i teorii krytycznej w różnych dyscyplinach, w tym literaturze, dramacie i teatrze oraz filmie. Dynamika narracji obejmuje takich klasyków, jak E. M.
Forster na temat opowieści i fabuły; Vladimir Propp na temat struktury opowieści ludowej; R.
S. Crane na temat fabuły; Boris Tomashevsky na temat opowieści, fabuły i motywu; M.
M. Bakhtin na temat chronotopu; i Gerard Genette na temat czasu narracji. Richardson zwraca uwagę na istotne feministyczne eseje Nancy K.
Miller na temat fabuły i wiarygodności, Rachel Blau Duplessis na temat zamknięcia oraz Susan Winnett na temat narracji i pożądania. Uzupełniają je nowsze prace Susan Stanford Friedman na temat uprzestrzennienia i Robyn Warhol na temat fikcji seryjnej. Inne ważne artykuły to Edward Said o początkach, Hayden White o narracji historycznej, Peter Brooks o fabule, Paul Ricoeur o czasie, D.A.
Miller o zamknięciu, James Phelan o progresji i Jacques Derrida o ramie. Najnowsze eseje z perspektywy studiów kulturowych, postmodernizmu i sztucznej inteligencji sprawiają, że zbiór ten jest aktualny.
