Ocena:

Smoke at the Pentagon: Poems to Remember autorstwa Jacqueline Jules to przejmujący zbiór wierszy, który oddaje doświadczenia i emocje dzieci dotkniętych atakiem z 11 września na Pentagon. Zilustrowane przez Eszter Annę Rácz wiersze obejmują szereg perspektyw i uczuć, od strachu i dezorientacji po nadzieję i odporność.
Zalety:⬤ Książka jest pięknie napisana i zilustrowana, oferując współczującą i przystępną perspektywę wydarzeń z 9/1
⬤ Skutecznie oddaje głosy młodych ludzi, dzięki czemu wpływ tego dnia jest zrozumiały dla obecnych młodych czytelników. Służy zarówno jako hołd dla tych, którzy ucierpieli, jak i cenne źródło edukacyjne do dyskusji na temat tragedii i jej konsekwencji.
Niektórzy czytelnicy mogą odnieść wrażenie, że skupienie się na ataku na Pentagon zostało przyćmione przez bardziej nagłośnione wydarzenia w World Trade Center. Ponadto, emocjonalne tematy wierszy dotyczące straty i strachu mogą być ciężkie dla niektórych młodszych odbiorców, potencjalnie wymagając wskazówek dla dorosłych w przypadku delikatnych dyskusji.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Smoke at the Pentagon: Poems to Remember
Opowiedziana głosami młodych ludzi powieść wierszem o ataku na Pentagon 11 września 2001 roku.
11 września 2001 roku samolot American Airlines Flight 77 uderzył w Pentagon w Arlington w stanie Wirginia. Zginęły sto osiemdziesiąt cztery niewinne osoby. Wydarzenie to miało miejsce o godzinie 9:37 i było częścią skoordynowanego ataku terrorystycznego na Stany Zjednoczone z udziałem czterech porwanych samolotów.
Autorka Jacqueline Jules, która była bibliotekarką szkolną w Arlington w stanie Wirginia w dniu 9/11, opowiada historię tego dnia za pomocą gobelinu wierszy. Wiersze te opowiadają historie młodych ludzi ze wszystkich aspektów społeczności Arlington i Pentagonu i są kompozycjami zaczerpniętymi z osobistych doświadczeń uczniów i przyjaciół mieszkających w Północnej Wirginii w czasie ataku.
11 września zmienił dzieciństwo. Każdy, kto jest na tyle dorosły, by pamiętać ten dzień, nigdy go nie zapomni, ale dzisiejszym dzieciom trzeba opowiedzieć tę historię.
Fragment: ?
Mój nauczyciel, pan Peters, przerywa w połowie zdania, odchodzi na bok
pochyla się nad monitorem na biurku. Jego usta otwierają się.
Wygląda jak ryba łykająca powietrze.
Pokój milczy
aż w końcu mówi
by powiedzieć coś o samolotach
uderzających w Nowy Jork i w nas.
„Pentagon płonie”, mówi.