Dwadzieścia dwa na Peleliu: Cztery kampanie na Pacyfiku z Korpusem: Wspomnienia starego żołnierza piechoty morskiej

Opinie czytelników

Książka oferuje fascynującą, pierwszoosobową relację z II wojny światowej z perspektywy żołnierza piechoty morskiej George'a Peto, szczegółowo opisując jego wstrząsające doświadczenia w bitwach takich jak Peleliu i Okinawa. Książka łączy jego wczesne wyzwania życiowe podczas Wielkiego Kryzysu z jego służbą wojskową, dostarczając bogatych opisów zarówno jego osobistej podróży, jak i brutalnych realiów wojny. Podczas gdy wielu czytelników uważa, że opowieść jest wciągająca, a historyczne spostrzeżenia cenne, niektórzy zauważają problemy z edycją i strukturą rozdziałów w formacie e-booka.

Wciągająca opowieść, żywe opisy bitew, wnikliwe refleksje na temat życia w młodości autora, dobrze zbadana historia, osobiste anegdoty, które rezonują z czytelnikami i pełen szacunku hołd dla poświęcenia weteranów.

Problemy z edycją w wersji e-bookowej, słaba struktura zdań, długie rozdziały, które mogą zakłócać płynność czytania, a niektóre treści autobiograficzne mogą wydawać się styczne z narracją wojenną.

(na podstawie 129 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Twenty-Two on Peleliu: Four Pacific Campaigns with the Corps: The Memoirs of an Old Breed Marine

Zawartość książki:

"Autobiografię Peto czyta się jak scenariusz hollywoodzkiego hitu...” -- Books Monthly.

15 września 1944 r. Pierwsza Dywizja Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych wylądowała na małej wyspie na Środkowym Pacyfiku, zwanej Peleliu, jako preludium do wyzwolenia Filipin. Wśród pierwszej fali marines, która tego dnia dotarła na plażę, był 22-letni George Peto.

Dorastając na farmie w Ohio, George zawsze wolał przebywać na świeżym powietrzu i odkrywać świat. To sprawiło, że szkoła stała się wyzwaniem, ale jego umiejętności łowieckie, wędkarskie i traperskie pomogły zapewnić jedzenie na stole jego rodziny. Jako biedny nastolatek mieszkający w trudnej okolicy, regularnie wdawał się w bójki, a utrzymanie pracy było dla niego trudne ze względu na jego zamiłowanie do wędrówek. Po pracy na Zachodzie w CCC zdecydował, że wstąpienie do Marines da mu szansę na przygodę i trzy kwadratowe posiłki dziennie; więc on i jego brat wstąpili do Korpusu w 1941 roku, zaledwie kilka miesięcy przed Pearl Harbor.

Po obozie startowym i szkoleniu został początkowo przydzielony do różnych jednostek gwardii, aż został wysłany na Pacyfik i przydzielony do 1st Marines. Jego pierwszym doświadczeniem bojowym było lądowanie w Finschhaven, a następnie w Cape Gloucester. Następnie jako wysunięty obserwator zszedł na ląd w jednym z czołowych amtracków na Peleliu i przez tydzień toczył zacięte walki, zanim pułk został zwolniony z powodu ogromnych strat. Sześć miesięcy później jego dywizja stała się bezpośrednią rezerwą dla pierwszego lądowania na Okinawie. Nie napotkali żadnego oporu, gdy zeszli na ląd na D+1, ale walczyli na Okinawie przez ponad sześć miesięcy.

Jest to szalona i niezwykła historia "starego żołnierza" piechoty morskiej, od jego młodości w czasach Wielkiego Kryzysu, poprzez szkolenie i walkę na Pacyfiku, aż po jego życie po wojnie, opowiedziana jego własnymi słowami.