Dwadzieścia dni Turynu

Opinie czytelników

The Twenty Days of Turin to nawiedzona i klimatyczna powieść osadzona w Turynie lat siedemdziesiątych, przedstawiająca świat nękany przez trans-wymiarowe potwory i ukryte poczucie terroru. Narracja podąża za pierwszoosobowym śledczym, który odkrywa okultystyczne wydarzenia i lęki społeczne, które odzwierciedlają klimat polityczny tamtych czasów. Czytelnicy zwrócili uwagę na żywe obrazy, jakość literacką i alegoryczną głębię, wskazując jednocześnie na zagmatwane aspekty i nagłe zakończenie.

Pięknie napisana, z sugestywnymi obrazami, głębokimi alegoriami odzwierciedlającymi kwestie społeczne, fascynującą atmosferą i wyjątkową historią. Przypadnie do gustu fanom Kafki, Borgesa i Lovecrafta. Pozostawia czytelnika myślami jeszcze długo po zakończeniu. Krótka, ale mocna, pełna przerażających i niepokojących elementów.

Fabuła może być zagmatwana i niejasna, co prowadzi do braku jasności w fabule i nagłego zakończenia. Niektórzy czytelnicy uznali, że pisanie jest pracochłonne, a inni czuli się rozczarowani lub kwestionowali szum wokół książki. Niektóre odniesienia historyczne i kulturowe mogą nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Twenty Days of Turin

Zawartość książki:

W wolnym skrzydle prowadzonego przez kościół sanatorium, pewna gorliwa młodzież tworzy "Bibliotekę", przestrzeń, w której samotni obywatele mogą czytać swoje osobiste pamiętniki i łączyć się z podobnie myślącymi duszami w "dialogach przez eter". Kiedy jednak ich zapiski zamieniają się w najobrzydliwsze wyznania makabry, użytkownicy Biblioteki zbyt późno dowiadują się, że złośliwa siła pochłonęła ich prywatność i zdrowie psychiczne. Gdy miasto Turyn cierpi na dwudziestodniowe "zjawisko zbiorowej psychozy", którego kulminacją są nocne masakry, których setki świadków nie potrafią wyjaśnić, Biblioteka zostaje zamknięta i wymazana z historii. Dzieje się tak do czasu, gdy samotny salaryman postanawia zbadać te tajemnicze wydarzenia, o których obywatele Turynu boją się wspominać. Nieuchronnie wciągnięty w okultystyczny świat miasta, odkrywa rzeczy rodem ze współczesnych koszmarów: to, co wspólne, nigdy nie może być nieudostępnione.

Alegoria zainspirowana makabrycznymi kampaniami neofaszystowskimi swoich czasów, Dwadzieścia dni Turynu od czterdziestu lat cieszy się we Włoszech gorącym kultem. Teraz, w nowej erze terroryzmu "samotnych wilków" napędzanego przez media społecznościowe, możemy znaleźć niesamowite rezonanse w wizji masowego strachu Giorgio De Marii: niemego, kołatającego strachu, który przenika każdą chwilę codziennej egzystencji. Dzięki oszałamiającemu przewidywaniu Internetu - i apokaliptycznym reperkusjom nadmiernego udostępniania - ta ponura, prorocza historia jest bardziej niepokojąco trafna niż kiedykolwiek.

Znakomicie przetłumaczone na język angielski po raz pierwszy przez Ramona Glazova, The Twenty Days of Turin ustanawia miejsce De Marii w literackich szeregach Italo Calvino i obok klasycznych mistrzów horroru, takich jak Edgar Allan Poe i H. P. Lovecraft. Straszliwie pomysłowa, z trzewiową prozą, która mrozi do szpiku kości, powieść jest niesamowicie jasnowidzącym opus magnum, dawno spóźnionym, ale zawsze na czasie.