Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Eve Ewing „Ghosts in the Schoolyard” stanowi krytyczną analizę dynamiki rasowej otaczającej zamykanie szkół w Chicago, szczególnie podkreślając wpływ na społeczność Afroamerykanów. Poprzez połączenie osobistych narracji, kontekstu historycznego i analizy społeczno-politycznej, Ewing ilustruje głębokie więzi społeczności ze swoimi szkołami, jednocześnie krytykując systemowy rasizm, który napędza kształtowanie polityki w edukacji.
Zalety:Książka jest chwalona za wnikliwy, poetycki język i dokładne badania. Recenzenci podkreślają zdolność Ewinga do splatania osobistych historii z szerszymi kwestiami społeczno-politycznymi, dzięki czemu narracja jest fascynująca i zrozumiała. Wielu czytelników uważa, że kontekst historyczny i osobiste anegdoty są szczególnie cenne w zrozumieniu głębokiego wpływu zamykania szkół na społeczności. Praca jest zalecana dla nauczycieli, decydentów i wszystkich zainteresowanych sprawiedliwością społeczną.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że perspektywa autorki może być stronnicza i nie do końca obiektywna, ponieważ Ewing wyraźnie określa swój punkt widzenia. Kilku krytyków wspomina, że choć książka dobrze ilustruje problemy, to nie dostarcza jasnych rozwiązań ani ścieżek poprawy. Inni zauważają poczucie frustracji, że pomimo uznania przedstawionych kwestii, nie znaleźli w pracy mapy drogowej dla zmian.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Ghosts in the Schoolyard: Racism and School Closings on Chicago's South Side
Zawartość książki:
"Upadające szkoły. Nieuprzywilejowane szkoły. Po prostu złe szkoły".
W ten sposób Eve L. Ewing otwiera Ghosts in the Schoolyard, opisując chicagowskie szkoły publiczne z zewnątrz. Sposób, w jaki politycy, eksperci i rodzice dzieci, które uczęszczają do innych szkół, mówią o nich z mieszanką litości i pogardy.
Ewing zna jednak chicagowskie szkoły publiczne od środka: jako uczennica, następnie nauczycielka, a teraz naukowiec, który je bada. Ta perspektywa pokazała jej, że szkoły publiczne nie są budynkami pełnymi niepowodzeń - są integralną częścią swoich dzielnic, sercem swoich społeczności, magazynami historii i pamięci, które łączą ludzi.
Rola ta nigdy nie była bardziej widoczna niż w 2013 roku, kiedy burmistrz Rahm Emanuel ogłosił bezprecedensową falę zamykania szkół. Plan ten, przedstawiany jednocześnie jako rozwiązanie problemu budżetowego, odpowiedź na spadającą liczbę uczniów i szansa na oczyszczenie całego systemu ze złych szkół, spotkał się z rykiem protestu ze strony rodziców, uczniów i nauczycieli. Ale jeśli te szkoły były tak złe, dlaczego ludziom tak bardzo zależało na ich otwarciu, do tego stopnia, że niektórzy nawet rozpoczęli strajk głodowy?
Odpowiedź Ewing zaczyna się od historii systemowego rasizmu, nierówności, złej wiary i nieufności, która sięga głęboko w historię Chicago. Zakorzeniając swoje badania w historycznej afroamerykańskiej dzielnicy Bronzeville, Ewing ujawnia, że kwestia ta dotyczy znacznie więcej niż tylko szkół. Czarne społeczności postrzegają zamykanie swoich szkół - szkół, które z pewnością nie są doskonałe, ale są ich własnością - jako jeszcze jedną z długiej linii rasistowskiej polityki. Walka o utrzymanie ich otwartych jest kolejnym frontem w trwającej walce czarnych ludzi w Ameryce o zbudowanie udanego życia i osiągnięcie prawdziwego samostanowienia.
