Duchy na szkolnym podwórku: Rasizm i zamykanie szkół w południowej części Chicago

Opinie czytelników

Książka Eve Ewing „Ghosts in the Schoolyard” krytycznie analizuje wpływ zamykania szkół w dzielnicach Chicago zamieszkałych głównie przez czarnoskórych, badając tematy rasizmu, tożsamości społeczności i emocjonalnych skutków utraty instytucji edukacyjnych. Poprzez osobiste narracje i kontekst historyczny, książka dowodzi, że te zamknięcia reprezentują systemową niesprawiedliwość zakorzenioną w długotrwałych różnicach rasowych i społeczno-ekonomicznych.

Książka jest chwalona za wnikliwą analizę, elokwentne pisanie i bogate wykorzystanie osobistych historii, które podkreślają emocjonalne znaczenie szkół w społecznościach. Ewing skutecznie łączy analizę faktów z komentarzem społecznym, zapewniając tło historyczne, które podkreśla skutki systemowego rasizmu. Recenzenci doceniają jej współczujące podejście i promowanie głosów, które są często marginalizowane w dyskusjach na temat reformy edukacji.

Niektórzy recenzenci zauważają obawy dotyczące subiektywnego punktu widzenia Ewing i braku jasnych ścieżek poprawy w ramach obecnego systemu edukacji. Dodatkowo, kilku krytyków wspomina, że z wnioskami mocno osadzonymi w rasizmie, praca może wydawać się z góry określona, potencjalnie ograniczając szerszy dyskurs na temat reformy edukacji.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ghosts in the Schoolyard: Racism and School Closings on Chicago's South Side

Zawartość książki:

"Upadające szkoły. Nieuprzywilejowane szkoły. Po prostu złe szkoły".

W ten sposób Eve L. Ewing otwiera Ghosts in the Schoolyard: opisując chicagowskie szkoły publiczne z zewnątrz. Sposób, w jaki politycy, eksperci i rodzice dzieci, które uczęszczają do innych szkół, mówią o nich z mieszanką litości i pogardy.

Ale Ewing zna chicagowskie szkoły publiczne od środka: jako uczeń, następnie nauczyciel, a teraz naukowiec, który je bada. Ta perspektywa pokazała jej, że szkoły publiczne nie są budynkami pełnymi niepowodzeń - są integralną częścią swoich dzielnic, sercem swoich społeczności, magazynami historii i pamięci, które łączą ludzi.

Rola ta nigdy nie była bardziej widoczna niż w 2013 roku, kiedy burmistrz Rahm Emanuel ogłosił bezprecedensową falę zamykania szkół. Plan ten, przedstawiany jednocześnie jako rozwiązanie problemu budżetowego, odpowiedź na spadającą liczbę uczniów i szansa na oczyszczenie całego systemu ze złych szkół, spotkał się z rykiem protestu ze strony rodziców, uczniów i nauczycieli. Ale jeśli te szkoły były tak złe, dlaczego ludziom tak bardzo zależało na ich otwarciu, do tego stopnia, że niektórzy nawet rozpoczęli strajk głodowy?

Odpowiedź Ewing zaczyna się od historii systemowego rasizmu, nierówności, złej wiary i nieufności, która sięga głęboko w historię Chicago. Zakorzeniając swoje badania w historycznej afroamerykańskiej dzielnicy Bronzeville, Ewing ujawnia, że kwestia ta dotyczy znacznie więcej niż tylko szkół. Czarne społeczności postrzegają zamykanie swoich szkół - szkół, które z pewnością nie są doskonałe, ale są ich własnością - jako jeszcze jedną z długiej linii rasistowskiej polityki. Walka o utrzymanie ich otwartych jest kolejnym frontem w trwającej walce czarnych ludzi w Ameryce o zbudowanie udanego życia i osiągnięcie prawdziwego samostanowienia.