Drzwi śmierci: Nowoczesne umieranie i sposoby, w jakie się smucimy

Opinie czytelników

Książka Sandry M. Gilbert „Drzwi śmierci: Modern Dying and the Ways We Grieve” bada złożoność żalu, żałoby i tego, jak społeczeństwo przetwarza śmierć poprzez połączenie osobistego doświadczenia i analizy literackiej. Choć książka ta trafia do czytelników szukających pocieszenia i zrozumienia w obliczu żałoby, jej akademicki styl i gęsty język mogą nie przypaść do gustu każdemu.

Czytelnicy doceniają głębię osobistej empatii i analizy literackiej dostarczonej przez Gilberta. Książka jest chwalona za jasność i współczucie w odniesieniu do trudnego tematu, łącząc psychologię, historię i literaturę. Wiele osób uznało ją za pocieszającą w czasie żałoby, oferującą nowe spojrzenie na żałobę i śmierć.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt intelektualną lub naukową, ze stylem pisania, który ich nie angażował. Pojawiły się wzmianki o trudnościach w śledzeniu lub czerpaniu przyjemności z treści, podkreślając rozdźwięk dla tych, którzy oczekują bardziej prostej narracji.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Death's Door: Modern Dying and the Ways We Grieve

Zawartość książki:

Wybitna krytyczka, poetka i autorka wspomnień Sandra M. Gilbert bada nasz stosunek do śmierci poprzez literaturę, historię, poezję i praktyki społeczne.

Czy śmierć się zmienia - a jeśli tak, to jak zmieniła się w ostatnim stuleciu? I jak zmieniły się nasze doświadczenia i wyrażanie żalu? Czy traumy Hiroszimy i Holokaustu zmieniły nasze myślenie o śmiertelności? Czy katastrofa 11 września zmieniła nasze sposoby przeżywania żałoby? I czy istnieją jednocześnie aspekty żałoby, które prawie nie zmieniają się z wieku na wiek? Seneka napisał: "Każdy może zatrzymać życie człowieka, ale nikt jego śmierci; otwiera się na nią tysiąc drzwi". Ta nieuchronność pozostawiła różne ślady we wszystkich ludzkich kulturach.

Eksplorując wyrażenia wiary, zwyczaje pogrzebowe, fotografie, wiersze i wspomnienia, uznana autorka Sandra M. Gilbert wnosi do tematu śmierci umiejętności krytyczne, które przyniosły jej sławę za The Madwoman in the Attic i inne książki, badając zarówno niezmienność żałoby, jak i zmieniające się zwyczaje, które naznaczają współczesną żałobę.