Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Drunk-ish” autorstwa Stefanie Wilder-Taylor otrzymała mieszankę pozytywnych i negatywnych recenzji. Wielu czytelników docenia jej humor i przystępność, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii związanych z alkoholem i trzeźwością. Autorka umiejętnie łączy poważne tematy z elementami komediowymi, dzięki czemu jest to wciągająca lektura dla osób o różnych relacjach z alkoholem. Niektórzy recenzenci uznali jednak, że skupienie się na macierzyństwie i osobistych zmaganiach jest odstręczające, argumentując, że odwraca to uwagę od głównego przesłania dotyczącego alkoholu.
Zalety:⬤ Szczera i odważna eksploracja trudnego tematu.
⬤ Humorystyczny tekst, który trafia do czytelników. # Relatywne doświadczenia zarówno dla osób trzeźwych, jak i innych osób zainteresowanych używaniem alkoholu.
⬤ Dotyka prawdziwych zmagań z uzależnieniem i zaprzeczaniem.
⬤ Wciągająca fabuła, która zapewnia czytelnikom rozrywkę.
Wady:⬤ Niektórzy uznali, że wersja audiobooka nie jest wystarczająco dobra.
⬤ Kilku czytelników uznało, że skupienie się na macierzyństwie było nadmierne i odciągnęło uwagę od głównego tematu.
⬤ Niektóre recenzje wspominały o poczuciu własnego zaangażowania lub braku praktycznych porad.
⬤ Kilku czytelników miało trudności z utrzymaniem zaangażowania i uważało, że książka nie spełniła ich oczekiwań.
(na podstawie 69 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Drunk-Ish: A Memoir of Loving and Leaving Alcohol
Zawartość książki:
Od autorki Sippy Cups Are Not for Chardonnay, przezabawnie szczerej i odświeżająco uczciwej relacji z podróży Stefanie Wilder-Taylor do zerwania z alkoholem na dobre.
Kiedy Stefanie Wilder-Taylor została matką, możliwość spotkania się z innymi mamami przy drinku lub wypicia kieliszka wina pod koniec stresującego dnia wydawała się afirmacją życia. Od mikstur z szafki z alkoholem w liceum, przez shoty z tequilą we wczesnych czasach komedii stand-upowej, po wino ze sklepu spożywczego w młodym macierzyństwie, alkohol był przyprawą, która mogła nadać niemal każdej czynności więcej smaku. Drink natychmiast łagodził obyczaje i sprawiał, że nawet najtrudniejszy przeciwnik (czy to trudny tłum w klubie komediowym, czy osądzająca mama z PTA) był nie tylko znośny, ale i zabawny.
Z biegiem lat Stefanie zastanawia się, czy jej relacja z alkoholem różni się od relacji innych ludzi. Czy wszyscy inni zmagają się z takimi trudnościami? Czy oglądanie "Kawalera" bez kieliszka białego wina jest w ogóle legalne?
Spędziwszy całe życie zmagając się z pytaniem, czy jest "prawdziwą" alkoholiczką, pewnego wieczoru Stefanie zbliża się do krawędzi utraty wszystkiego. Cudem wychodzi z tego bez szwanku i postanawia, że nie musi zanurzać się aż do stereotypowego dna, zanim zdecyduje się przestać pić; jeśli trzeźwość poprawi jej życie, to jest to wystarczający powód, by rzucić picie. Wspomnienia Stefanie to czuły i zabawny list pożegnalny do ukochanej, ale toksycznej przyjaciółki.
