Droga do ruin

Opinie czytelników

Książka „Droga do ruin” autorstwa Iana Grahama stanowi wciągającą, anegdotyczną relację z jego doświadczeń związanych z odkrywaniem i dokumentowaniem ruin Majów w Ameryce Środkowej. Podczas gdy wielu czytelników uznało tę opowieść za wciągającą, zwłaszcza humorystyczny i autoironiczny styl autora, niektórzy krytykowali brak wyczerpujących informacji na temat historii i miejsc Majów. Pamiętnik ukazuje głęboką pasję Grahama do tematu, jego spotkania z wybitnymi postaciami i jego przygody w terenie, choć często odbiega od osobistych anegdot, a nie skupia się na treściach archeologicznych.

⬤ Wciągająca i zabawna narracja
⬤ humorystyczna i autoironiczna narracja
⬤ bogata w osobiste anegdoty
⬤ pokazuje pasję autora do archeologii Majów
⬤ zawiera wiele zabawnych historii i zdjęć
⬤ dobrze wyprodukowana z wysokiej jakości ilustracjami.

⬤ Brak ciągłej struktury narracyjnej
⬤ ograniczona ilość szczegółowych informacji na temat historii i artefaktów Majów
⬤ może być myląca ze względu na przeskoki chronologiczne
⬤ nadmierne upuszczanie nazw może być odstręczające dla niektórych czytelników
⬤ ciężka i niewygodna lektura na dobranoc
⬤ niewiele uwagi poświęcono glifom lub szczegółom archeologicznym.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Road to Ruins

Zawartość książki:

Dla każdego, kto kiedykolwiek chciał zostać archeologiem, Ian Graham może być bohaterem. Ten żywy pamiętnik jest kroniką kariery Grahama jako "ostatniego odkrywcy" i zaciekłego orędownika ochrony i zachowania miejsc i zabytków Majów w Meksyku, Gwatemali i Belize. Jest ona również pełna przygód i wysokiego towarzystwa, ponieważ autoironiczny Graham podróżował do odległych krain, takich jak Afganistan, we wspaniałym towarzystwie. Opowiada zabawne historie o swoich spotkaniach z wieloma znanymi osobistościami, począwszy od Rudyarda Kiplinga, przyjaciela rodziny z dzieciństwa Grahama.

Urodzony w 1923 roku w arystokratycznej rodzinie wywodzącej się od Olivera Cromwella, Ian Graham kształcił się w Winchester, Cambridge i Trinity College w Dublinie. Jego kariera w archeologii mezoamerykańskiej rozpoczęła się w 1959 roku, kiedy to w swoim Rolls Royce'ie udał się na południe i zaczął podróżować po nizinach Majów, fotografując ruiny. Pracował jako artysta, kartograf i fotograf, a także mapował i dokumentował inskrypcje na setkach stanowisk Majów, wytrwale pracując w trudnych warunkach terenowych. Graham jest najbardziej znany jako założyciel programu Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions w Peabody Museum of Archaeology and Ethnology na Uniwersytecie Harvarda. W 1981 roku otrzymał "grant geniusza" Fundacji MacArthura i pozostał dyrektorem programu Corpus Maya aż do przejścia na emeryturę w 2004 roku.

Staranne nagrania inskrypcji Majów przez Grahama są często przypisywane temu, że umożliwiły odszyfrowanie hieroglifów Majów. Ale to romantyzm jego pracy i pełen wdzięku styl jego pisania sprawiają, że ta autobiografia jest obowiązkową lekturą nie tylko dla Majów, ale dla każdego, kto lubi przygodę z archeologią.