Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka porusza tematy tożsamości, sprawiedliwości społecznej oraz krzyżowania się rasy, płci i seksualności w kontekście buddyzmu. Oferuje świeżą i współczującą perspektywę, która zachęca do głębszej autorefleksji i zrozumienia własnego przywileju. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za pouczającą i pięknie napisaną, niektórzy krytykowali ją za brak dojrzałości i spójności w porównaniu z innymi buddyjskimi pracami.
Zalety:Wielu czytelników chwaliło książkę za jej prawdę, współczucie i szczerość, podkreślając jej zdolność do głębokiego łączenia się z samym sobą i innymi. Opisywana jest jako otwierająca oczy, pięknie napisana i zapewniająca świeże spojrzenie na rasę, kulturę i tożsamość w sferze buddyzmu. Autor jest chwalony za poruszanie ważnych kwestii społecznych i wyzwań stojących przed marginalizowanymi społecznościami w ramach praktyk duchowych. Introspektywna natura tej książki odbiła się szerokim echem wśród wielu czytelników, którzy uznali ją za lekturę obowiązkową dla osób zainteresowanych sprawiedliwością społeczną i Dharmą.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że doświadczeniom i perspektywom autora brakuje dojrzałości i spójności w porównaniu z bardziej uznanymi autorami buddyjskimi. Krytyka dotyczyła postrzeganej podzielności w podejściu autora i przekonania, że pominięto praktyczne aspekty buddyzmu. Kilku recenzentów uznało, że książka nie spełniła ich oczekiwań, szczególnie w zakresie szerszego zrozumienia buddyzmu i jego nauk o inkluzywności.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Way of Tenderness: Awakening Through Race, Sexuality, and Gender
Zawartość książki:
„Co oznacza wyzwolenie, gdy inkarnowałem się w konkretnym ciele, o konkretnym kształcie, kolorze i płci? „.
W The Way of Tenderness kapłanka Zenju Earthlyn Manuel przybliża buddyjskie filozofie pustki i wyglądu w odniesieniu do rasy, seksualności i płci, wykorzystując mądrość ukształtowaną przez osobiste doświadczenie i praktykę do ponownego przemyślenia problemów związanych z tożsamością i przywilejami.
Manuel przedstawia swoje własne doświadczenia jako czarnoskórej lesbijki w rozmowie z buddyzmem, aby zestawić naszą ostatecznie pustą naturę z powierzchownymi perspektywami codziennego życia. Jej ciężko zdobyte spostrzeżenia ujawniają, że sama sucha mądrość nie wystarczy, by uleczyć rany zmarginalizowanych; skuteczna praktyka musi obejmować czułość znajdującą się tam, gdzie przecinają się konwencjonalna rzeczywistość i pustka. Tylko ciepło i współczucie mogą wyleczyć nienawiść i uleczyć szkody, jakie w nas sieje.
To książka, która nauczy nas wszystkich.
