Ocena:
Książka „Command in War” autorstwa Martina Van Crevelda jest uznawana za wnikliwą i wszechstronną analizę dowodzenia wojskowego, śledzącą rozwój historyczny i oferującą cenne lekcje związane z systemami dowodzenia. Czytelnicy uważają ją zarówno za edukacyjną, jak i prowokującą do myślenia, pomimo pewnej krytyki dotyczącej jej przestarzałego charakteru i stanu niektórych egzemplarzy.
Zalety:⬤ Pouczające przykłady z historii wojskowości
⬤ dobrze zbadana i dokładna analiza systemów dowodzenia
⬤ cenna zarówno dla profesjonalistów wojskowych, jak i czytelników ogólnych
⬤ polecana ze względu na wgląd w przywództwo i strukturę organizacyjną
⬤ wciągająca fabuła.
⬤ Niektóre wydania w złym stanie fizycznym
⬤ uważane za przestarzałe przez niektórych czytelników
⬤ kilka krytycznych uwag na temat prowokacyjnego stylu pisania autora.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Command in War
Napisano wiele książek o strategii, taktyce i wielkich dowódcach. Jest to pierwsza książka, która zajmuje się wyłącznie naturą samego dowodzenia i śledzi jego rozwój na przestrzeni dwóch tysięcy lat, od starożytnej Grecji po Wietnam. Traktuje ona historycznie o całej gamie problemów związanych z dowodzeniem armiami, w tym o organizacji personelu i administracji, metodach i technologiach komunikacji, uzbrojeniu i logistyce. Analizuje także związek między tymi problemami a strategią wojskową.
W barwnych opisach kluczowych bitew i kampanii - między innymi Napoleona pod Jeną, kampanii Moltkego pod Kownggr-Atz, wojny arabsko-izraelskiej z 1973 roku i Amerykanów w Wietnamie - van Creveld koncentruje się na środkach dowodzenia i pokazuje, jak te środki działały w praktyce. Odkrywa, że postęp technologiczny, taki jak kolej, karabiny ładowane odprzodowo, telegraf, a później radio, czołgi i helikoptery, przyniósł dowódcom nie tylko nowe możliwości taktyczne, ale także nowe ograniczenia.
Pomimo ogromnych zmian w myśleniu wojskowym i technologii, jedyną stałą rzeczą jest niekończące się poszukiwanie pewności - pewności co do stanu i zamiarów sił wroga; pewności co do różnorodnych czynników, które razem tworzą środowisko, w którym toczy się wojna, od pogody i terenu po radioaktywność i obecność chemicznych środków bojowych; oraz pewności co do stanu, zamiarów i działań własnych sił. Konkluzją książki jest stwierdzenie, że postęp w dowodzeniu był zwykle osiągany w mniejszym stopniu poprzez stosowanie bardziej zaawansowanych technologii, niż poprzez znajdowanie sposobów na przekraczanie ograniczeń istniejących technologii.
