Dopóki nie zbudujemy Jerozolimy: Architekci nowego miasta

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożoną narrację na temat architektonicznej historii Jerozolimy i jej społeczno-politycznego kontekstu. Chociaż jest chwalona za dobrze napisaną i dobrze zbadaną treść, spotyka się również z krytyką za osobiste uprzedzenia polityczne, które odwracają uwagę od architektury.

** Dobrze napisana i pięknie zaprezentowana. ** Informacyjna i wciągająca dla czytelników zainteresowanych Izraelem, architekturą i historią. ** Zapewnia fascynujący portret Jerozolimy z początku XX wieku. ** Oferuje nowe spojrzenie na historię i teraźniejszość miasta.

** Autor wtrąca osobiste opinie polityczne, co niektórzy czytelnicy uznali za rozpraszające. ** Brak dogłębnej analizy architektonicznej; większy nacisk na doświadczenia autora. ** Ograniczona obecność perspektywy palestyńskiej i pokrycie krajobrazu architektonicznego. ** Niektórzy czytelnicy uznali, że treść wizualna jest nieadekwatna i niskiej jakości.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Till We Have Built Jerusalem: Architects of a New City

Zawartość książki:

Biograficzna eksploracja jednego z wielkich, niespokojnych miast świata.

Niezwykłe spojrzenie na jedno z najbardziej ukochanych i niespokojnych miast świata, Till We Have Built Jerusalem Adiny Hoffman to porywająca i intymna podróż w bardzo różne życia trzech architektów, którzy pomogli ukształtować współczesną Jerozolimę.

Książka rozwija się jak wykopaliska. Otwiera ją przybycie do Jerozolimy w 1934 roku słynnego berlińskiego architekta Ericha Mendelsohna, uchodźcy z hitlerowskich Niemiec, który musi liczyć się ze złożoną nową rzeczywistością Bliskiego Wschodu. Następnie poznajemy Austena St. Barbe Harrisona, głównego architekta rządowego Palestyny w latach 1922-1937. Zanurzony w tradycjach budownictwa bizantyjskiego i islamskiego, ten "najbardziej prywatny z urzędników państwowych" pracuje w często dusznych i brutalnych warunkach brytyjskich rządów. W porywającej ostatniej części Hoffman sama wyrusza przez zniszczone ulice dzisiejszej Jerozolimy w poszukiwaniu śladów prawdopodobnie greckiego, prawdopodobnie arabskiego architekta o imieniu Spyro Houris. Niegdyś stały element lokalnej sceny, Houris jest obecnie całkowicie zapomniany, choć jego wspaniałe budynki pokryte ormiańską dachówką wciąż stoją, upiornie świadcząc o kulturowej płynności, która historycznie charakteryzowała Jerozolimę w jej najlepszym wydaniu.

Pięknie napisana refleksja na temat pamięci i zapominania, miejsca i przesiedlenia, Till We Have Built Jerusalem odkrywa rozgałęziające się warstwy pogrzebanej historii jednego wielkiego miasta, pytając, co to znaczy wszędzie być obcym i przynależeć.