Ocena:

Recenzje książki „Don't Play in the Sun” autorstwa Marity Golden podkreślają eksplorację kolorytu w społeczności afroamerykańskiej, omawiając jego kontekst historyczny i osobisty wpływ. Czytelnicy chwalą Golden za podjęcie tego ważnego i często trudnego tematu z humorem, wnikliwością i osobistymi anegdotami. Książka jest zalecana dla każdego, kto chce lepiej zrozumieć koloryzm i jego wpływ na tożsamość i poczucie własnej wartości. Niektórzy recenzenci uznali jednak narrację za zbyt emocjonalną lub postrzegali ją jako nadmierne marudzenie.
Zalety:⬤ Zapewnia dogłębną eksplorację koloryzmu i jego trwałych skutków dla Afroamerykanów.
⬤ Łączy humor z poważnymi tematami, dzięki czemu jest wciągająca i prowokuje do myślenia.
⬤ Zawiera osobiste anegdoty, które trafiają do wielu czytelników.
⬤ Zachęca do zdrowych dyskusji na temat tożsamości i samoakceptacji.
⬤ Pochwały za styl pisania autora - elegancki i przystępny.
⬤ Niektórzy czytelnicy postrzegają ton jako zbyt emocjonalny lub przepełniony użalaniem się nad sobą.
⬤ Niektórzy uznali, że perspektywa autora jest zbyt skoncentrowana na osobistych żalach związanych z kolorem skóry.
⬤ Krytyka braku zaangażowania autora w temat koloryzmu z innymi ekspertami w tej dziedzinie.
(na podstawie 39 opinii czytelników)
Don't Play in the Sun: One Woman's Journey Through the Color Complex
"Nie baw się na słońcu. Będziesz musiała znaleźć jasnoskórego męża dla dobra swoich dzieci".
W tych słowach swojej matki powieściopisarka i autorka wspomnień Marita Golden dowiedziała się jako dziewczynka, że jest niewłaściwego koloru. Jej matka wchłonęła "koloryzm" bez zastanowienia. Ale, jak pokazuje Golden w tej prowokacyjnej książce, uprzedzenia oparte na kolorze skóry nadal istnieją - i tak samo jak ich długotrwałe reperkusje.
Golden wspomina, jak zdecydowała się nie studiować na wyróżniającym się czarnym uniwersytecie, ponieważ nie chciała martwić się o to, czy jest wystarczająco jasna, by zostać królową balu maturalnego. Znajomy mężczyzna z goryczą wspomina, że dokuczano mu z powodu jego dziewczyny, ponieważ była dla niego zbyt ciemna. Nawet teraz, gdy uczestniczy w imprezie pełnej wybitnych czarnoskórych mężczyzn i ich żon, Golden zastanawia się, dlaczego wszystkie te żony są prawie białe. Od Halle Berry po Michaela Jacksona, od Nigerii po Kubę, od tego, co widzi w lustrze, po to, co zauważa w Grammy, Golden obnaża wiele aspektów "koloryzmu" i ich wpływ na amerykańską kulturę. Po części pamiętnik, po części historia kultury, a po części analiza, Don't Play in the Sun przedstawia również wewnętrzną podróż jednej z utalentowanych czarnoskórych kobiet od nienawiści do siebie do samoakceptacji i dumy.