Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Dominance Without Hegemony: History and Power in Colonial India
Czym jest kolonializm i czym jest państwo kolonialne? Ranajit Guha wskazuje, że państwo kolonialne w Azji Południowej zasadniczo różniło się od metropolitalnego państwa burżuazyjnego, które je zrodziło. Państwo metropolitalne miało charakter hegemoniczny, a jego roszczenie do dominacji opierało się na relacji władzy, w której perswazja przeważała nad przymusem.
I odwrotnie, państwo kolonialne nie było hegemoniczne, a w jego strukturze dominacji najważniejszy był przymus. Rzeczywiście, oryginalność południowoazjatyckiego państwa kolonialnego polegała właśnie na tej różnicy: historycznym paradoksie, była to autokracja ustanowiona i utrzymywana na Wschodzie przez czołową demokrację świata zachodniego. To niehegemoniczne państwo nie było w stanie zasymilować społeczeństwa obywatelskiego skolonizowanych krajów.
Tak więc państwo kolonialne, jak definiuje je Guha w tej ściśle uargumentowanej pracy, było paradoksem - dominacją bez hegemonii. Dominacja bez hegemonii miała również aspekt nacjonalistyczny.
Wynikało to ze strukturalnego rozłamu między elitarnymi i subalternalnymi domenami polityki, a w konsekwencji z niepowodzenia indyjskiej burżuazji w integracji rozległych obszarów życia i świadomości ludzi w alternatywną hegemonię. Ta trudna sytuacja jest omawiana w kontekście nacjonalistycznego projektu przewidywania władzy poprzez mobilizację mas i tworzenie alternatywnej historiografii.
W obu przedsięwzięciach elity twierdziły, że przemawiają w imieniu ludzi ukonstytuowanych jako naród i starały się podważyć pretensje obcego reżimu do reprezentowania skolonizowanych. Rywalizacja między aspirantami do władzy a urzędującym reżimem była w istocie rywalizacją o hegemonię.
