Dom w Ameryce: O utracie i odzyskiwaniu

Opinie czytelników

Książka „Home in America: On Loss and Retrieval” autorstwa Thomasa Dumma zbiera mieszane recenzje, z których jedni chwalą jej przemyślaną eksplorację amerykańskiego życia, a inni krytykują ją za postrzegany negatywny stosunek do Ameryki i jej obywateli. Autor zastanawia się nad złożonością klasy, domu i dziedzictwa historycznego, tkając osobistą narrację, która wywołuje poczucie nostalgii i krytyki. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że książka wyraża pogardę i nienawiść do Ameryki, odrzucając ją jako niegodną czasu i uwagi.

Książka opisywana jest jako przemyślana, szczera i pięknie napisana. Oferuje głęboką eksplorację amerykańskich tematów kulturowych i historycznych, w szczególności dotyczących klasy robotniczej i dziedzictwa pracy. Czytelnicy doceniają zniuansowane podejście Dumma do złożonych tematów, niekoniecznie potępiając lub rozgrzeszając kogokolwiek. Zachęca do ciekawości i krytycznego myślenia o amerykańskiej tożsamości.

Krytycy twierdzą, że książka prezentuje negatywny pogląd na Amerykę i jej wartości, charakteryzując ją jako pełną pogardy dla białych Amerykanów z klasy średniej. Niektórzy uważają, że perspektywa Dumma odzwierciedla elitaryzm i brak empatii, malując amerykańskich obywateli w surowym świetle. Kilka recenzji odradza czytanie tej książki, sugerując, że jest ona zbyt krytyczna i nie reprezentuje pozytywnych cech kraju.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Home in America: On Loss and Retrieval

Zawartość książki:

Niezwykłe badanie znaczenia domu, poprzez eksploracje literackie i polityczne, filozoficzne i głęboko osobiste, przez uznanego autora Loneliness as a Way of Life.

Dom jako wyimaginowane schronienie. Dom jako miejsce panowania i dominacji. Dom jako cel podróży i miejsce, z którego próbujemy uciec. Thomas Dumm bada te wyraźnie amerykańskie rozumienia domu. Prowadzi nas od Monticello Thomasa Jeffersona i Walden Henry'ego Davida Thoreau do małego domku na prerii Laury Ingalls Wilder i zagrody Emily Dickinson, a wreszcie do domu, który wyobraził sobie Herman Wallace i który podtrzymywał go podczas czterdziestu jeden lat samotnego pobytu w więzieniu stanowym Angola.

Dumm argumentuje, że niemożliwe jest oddzielenie pocieszających i nawiedzających aspektów domu. Każdy rozdział ukazuje inny wymiar amerykańskiego doświadczenia domu: niewolnictwo w Monticello, radykalną indywidualność w Walden, nienawiść do Indian w pionierskim doświadczeniu oraz moc pamiętania i wyobrażania sobie domu w ekstremalnym zamknięciu jako środka ucieczki. W tych domach ukryte są duchy - zniewoleni i uwięzieni Afroamerykanie, wysiedleni i zmasakrowani rdzenni Amerykanie, podporządkowane gospodynie domowe, wszyscy walczący o skomponowanie swojego życia w miejscu zwanym domem.

Oparty na prologu "Tata" i epilogu "Mama", w którym autor zastanawia się nad własnymi doświadczeniami dorastania w zachodniej Pensylwanii, z młodymi rodzicami w rodzinie dziewięciorga dzieci, "Dom w Ameryce" jest mistrzowską medytacją nad bogactwem i ubóstwem idei, która trwa w świecie, który stworzyliśmy.