Ocena:
Książka „Do You Have A Band?” oferuje wnikliwe eseje łączące poetów szkoły nowojorskiej z ewolucją muzyki punkowej. Otrzymała ona mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej głębię i wiedzę, podczas gdy inni krytykują ją za to, że jest zbyt akademicka i nie jest wciągająca.
Zalety:Książka zawiera niesamowite eseje, szczególnie podkreślone w recenzji wspominającej esej o Eileen Myles. Zapewnia głęboki wgląd w związek między poezją a muzyką punkową, prezentuje rozległą wiedzę na temat poetów szkoły nowojorskiej i jest opisywana jako łatwa, ekscytująca i wciągająca lektura.
Wady:Niektórzy recenzenci stwierdzili, że książka bardziej przypomina podręcznik i nie jest wciągająca, opisując ją jako żmudną do przebrnięcia. Panuje przekonanie, że książka może nie oferować zbyt wielu nowych informacji na temat punka, ponieważ narracja wokół jego historii często się powtarza.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Do You Have a Band?": Poetry and Punk Rock in New York City"
Pod koniec lat sześćdziesiątych, w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych nowojorscy poeci i muzycy grali razem, publikowali i inspirowali się nawzajem do tworzenia przełomowej sztuki.
W „Do You Have a Band? „ Daniel Kane głęboko wczytuje się w poezję i muzykę punkową, aby uchwycić tę fascynującą wymianę i jej wyzwanie dla statusu wizjonerskiego artysty, kulturowego kapitału poezji i linii oddzielających śpiewaną lirykę od wiersza oprawionego w kartki. Kane ujawnia, w jaki sposób nowe dźwięki muzyki proto-punkowej i punkowej znalazły drogę do poezji sceny śródmiejskiej lat 60.
i 70. XX wieku, umożliwiając pisarzom rozwijanie świeżych pomysłów na własną poetykę i style wykonawcze. Podobnie, grupy takie jak The Fugs i Velvet Underground czerpały ze swoich tekstów tak różnych pisarzy jak William Blake i Delmore Schwartz.
Opierając się na szeregu materiałów archiwalnych i wywiadów ustnych, Kane pokazuje również, w jaki sposób i dlaczego muzycy punkowi czerpali i opierali się francuskiemu pisarstwu symbolistycznemu, watykańskiemu rezonansowi śpiewu Beat, a także, co najbardziej zaskakujące i złożone, nowojorskim szkołom poezji. Łącząc muzykę i twórczość Richarda Hella, Patti Smith i Jima Carrolla z poezją Anne Waldman, Eileen Myles, Teda Berrigana, Johna Giorno i Dennisa Coopera, Kane przedstawia fascynującą historię tego kluczowego okresu w powojennej kulturze amerykańskiej i życiu kulturalnym Nowego Jorku.
