Ocena:
Długa droga do domu to dziesiąta część serii o nadinspektorze Armandzie Gamache'u autorstwa Louise Penny. Książka przedstawia Gamache'a na emeryturze, pomagającego przyjaciółce w poszukiwaniu jej zaginionego męża. Recenzje podkreślają głębię rozwoju postaci i literacką jakość pisarstwa Penny, ale wyrażają mieszane uczucia co do wykonania i tempa fabuły. Podczas gdy wielu czytelników docenia scenerię i relacje między postaciami, niektórzy uważają, że elementy tajemnicy są mniej wciągające, a fabuła morderstwa rozciągnięta poza wiarygodność.
Zalety:⬤ Bogaty rozwój postaci i głębia emocjonalna.
⬤ Piękny, wyrazisty styl pisania.
⬤ Wciągająca eksploracja sztuki i jej wpływu na osobiste relacje.
⬤ Zapadające w pamięć postacie, z którymi czytelnicy mogą się związać.
⬤ Wspaniała sceneria, która wzmacnia narrację, szczególnie wioska Three Pines i otaczające ją regiony.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że element tajemniczości był rozczarowujący i mniej wciągający w porównaniu do wcześniejszych książek.
⬤ Mieszane uczucia co do tempa fabuły, niektórzy uważają, że jest wolniejsze i antyklimatyczne.
⬤ Krytyka niektórych punktów fabuły jako nierealistycznych lub nieprawdopodobnych.
⬤ Użycie wulgaryzmów i wulgarnego języka zostało uznane przez niektórych recenzentów za niepotrzebne.
⬤ Historia jest postrzegana jako wymagająca wcześniejszej znajomości serii, aby w pełni ją docenić, co może ograniczać dostępność dla nowych czytelników.
(na podstawie 3197 opinii czytelników)
The Long Way Home
Na emeryturze w wiosce Three Pines Armand Gamache, były główny inspektor wydziału zabójstw Surete du Quebec, odnalazł spokój, który tylko sobie wyobrażał. W ciepłe letnie poranki siada na ławce, trzymając w dużych dłoniach niewielką książkę "Balsam w Gileadzie". "Jest balsam w Gileadzie", czyta z obwoluty jego sąsiadka, Clara Morrow, "aby uczynić rannych całymi".
Podczas gdy Gamache nie mówi o swoich ranach i balsamie, Clara opowiada mu o swoich. Peter, jej mąż artysta, nie wrócił do domu. Nie pojawił się zgodnie z obietnicą w pierwszą rocznicę ich rozstania. Chce pomocy Gamache'a w odnalezieniu go. Znalazłszy w końcu schronienie, Gamache czuje niemal wstręt na myśl o opuszczeniu Three Pines. "W niebie jest wystarczająco dużo mocy", kończy cytat, gdy kontempluje spokojną wioskę, "by uleczyć chorą na grzech duszę". A potem wstaje. I dołącza do niej.
Wraz ze swoim byłym zastępcą, Jean-Guy Beauvoirem, i Myrną Landers, podróżują coraz głębiej do Quebecu. I coraz głębiej w duszę Petera Morrowa. Człowieka tak zdesperowanego, by odzyskać sławę jako artysta, że sprzedałby tę duszę. I być może to zrobił. Podróż zabiera ich coraz dalej od Three Pines, aż do samego ujścia wielkiej rzeki Świętego Wawrzyńca. Wawrzyńca, do obszaru tak opustoszałego i przeklętego, że pierwsi żeglarze nazywali go ziemią, którą Bóg dał Kainowi. I tam odkrywają straszliwe szkody wyrządzone przez chorą na grzech duszę.
