Długa droga do domu

Opinie czytelników

Recenzje „Długiej drogi do domu” autorstwa Louise Penny zawierają mieszankę podziwu dla rozwoju postaci i stylu pisania, łagodzoną przez pewne rozczarowanie dotyczące kierunku fabuły i skupienia się na tradycyjnych elementach tajemnicy. Książka kontynuuje historię Armanda Gamache'a, który nawiguje po życiu w wiosce Three Pines, próbując pomóc przyjaciółce odnaleźć jej zaginionego męża, Petera.

⬤ Silny rozwój i głębia postaci.
⬤ Wciągający styl pisania, z przejmującymi spostrzeżeniami i literacką jakością.
⬤ Sceneria Three Pines i opisy wiejskiego Quebecu są atrakcyjne.
⬤ Kontynuacja ukochanych postaci i ich relacji.
⬤ Tematy sztuki, piękna i kondycji ludzkiej rozbrzmiewają w całej historii.

⬤ Tajemnica jest przyćmiona przez introspekcję postaci, co prowadzi do poczucia, że fabuła jest drugorzędna.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że struktura narracji i rozwój fabuły są niesatysfakcjonujące lub czasami nużące.
⬤ Sporadyczne użycie niepotrzebnego wulgarnego języka umniejsza przyjemność płynącą z lektury.
⬤ Odejście od tradycyjnego policyjnego formatu proceduralnego może nie spodobać się wszystkim fanom serii.

(na podstawie 3197 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Long Way Home

Zawartość książki:

Bestseller nr 1 New York Timesa, Długa droga do domu Louise Penny to intrygująca powieść o nadinspektorze Gamache.

Szczęśliwy emeryt w wiosce Three Pines, Armand Gamache, były główny inspektor wydziału zabójstw w Surete du Quebec, odnalazł spokój, który tylko sobie wyobrażał. W ciepłe letnie poranki siada na ławce, trzymając w dużych dłoniach niewielką książkę "Balsam w Gileadzie". "Jest balsam w Gileadzie", czyta z obwoluty jego sąsiadka Clara Morrow, "by zranionych uczynić całymi".

Podczas gdy Gamache nie mówi o swoich ranach i balsamie, Clara opowiada mu o swoich. Peter, jej mąż artysta, nie wrócił do domu. Nie pojawił się zgodnie z obietnicą w pierwszą rocznicę ich rozstania. Chce pomocy Gamache'a w odnalezieniu go. Znalazłszy w końcu schronienie, Gamache czuje niemal wstręt na myśl o opuszczeniu Three Pines. "W niebie jest wystarczająco dużo mocy", kończy cytat, gdy kontempluje spokojną wioskę, "by uleczyć chorą na grzech duszę". A potem wstaje. I dołącza do niej.

Wraz ze swoim byłym zastępcą, Jean-Guy Beauvoirem, i Myrną Landers, podróżują coraz głębiej do Quebecu. I coraz głębiej w duszę Petera Morrowa. Człowieka tak zdesperowanego, by odzyskać sławę jako artysta, że sprzedałby tę duszę. I być może to zrobił. Podróż zabiera ich coraz dalej od Three Pines, aż do samego ujścia wielkiej rzeki Świętego Wawrzyńca. Wawrzyńca, do obszaru tak opustoszałego i przeklętego, że pierwsi żeglarze nazywali go ziemią, którą Bóg dał Kainowi. I tam odkrywają straszliwe szkody wyrządzone przez chorą na grzech duszę.