Dlaczego po prostu nie...? Dzieciństwo w Oklahomie

Opinie czytelników

Ta książka oferuje nostalgiczne i wciągające wspomnienia z dorastania w Bartlesville w Oklahomie w latach 50. i 60. ubiegłego wieku. Czytelnicy docenili zdolność autorki do przywoływania miłych wspomnień podczas opowiadania o swoich doświadczeniach i wyjątkowej kulturze miasta. Książka polecana jest zarówno osobom zaznajomionym z okolicą, jak i przybyszom zainteresowanym historią dorastania pełną humoru, przyjaźni i historii.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca opowieść
⬤ przywołuje silne wspomnienia i nostalgię
⬤ odnosi się do osób z tego samego czasu i miejsca
⬤ łączy humor z historią osobistą i kulturową
⬤ oferuje unikalny wgląd w życie autora i społeczności.

Może być mniej znacząca dla czytelników niezaznajomionych z Bartlesville lub specyficznym kontekstem kulturowym; niektórzy czytelnicy mogą znaleźć ograniczoną atrakcyjność, jeśli nie dorastali w latach 50. i 60.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Why Don't We Just...?: An Oklahoma Childhood

Zawartość książki:

Opowieść o dziewczęcych przyjaźniach "Why Don't We Just...?" to spojrzenie wstecz na dekadę, która rozpoczęła się ponad sześćdziesiąt lat temu.

Janet Ruth i ja urodziłyśmy się pod koniec II wojny światowej. Przeszliśmy przez wojnę koreańską, osiągnęliśmy pełnoletność w latach Eisenhowera, uczestniczyliśmy w początkach integracji szkolnej, zasialiśmy ziarno przyjaźni na całe życie poprzez dziewczęce wybryki i oboje byliśmy małżeństwem z dzieckiem pod koniec tej dekady.

W ciągu tych dziesięciu lat, jako niezamężne kobiety, przegapiłyśmy tytuł IX, pigułki antykoncepcyjne, rewolucję seksualną, ruch na rzecz praw obywatelskich, ruch kobiet, zalegalizowaną aborcję i narkotyki (no cóż, próbowałyśmy tabletek odchudzających). Przyjęłyśmy pokolenie naszych rodziców szybciej niż to, które miało po nas nastąpić.

Bez zorganizowanych dziewczęcych sportów i z mnóstwem energii, pomysłów i wolności do wędrowania, Janet Ruth i ja, wraz z innymi przyjaciółmi, zajęliśmy się tworzeniem przygód i nieszczęść tych historii. Byłyśmy uprzywilejowane nie tyle bogactwem środków, co bogactwem przynależności i wspólnie zbudowałyśmy wspomnienia na całe życie. Jak napisała mi kiedyś Janet Ruth.

"Byliśmy naszym dzieciństwem. Nie mogę pamiętać mojego bez wspominania twojego".