Ocena:
Książka oferuje unikalne spojrzenie na życie w służbie w Wielkiej Brytanii, szczególnie na początku i w połowie XX wieku. Czytelnicy docenili żywe opisy, wciągającą gawędę autora i przedstawiony kontekst historyczny. Niektórzy jednak stwierdzili, że autor zbytnio odszedł od życia w służbie, wyrażając pragnienie głębszego wglądu w osobiste doświadczenia autora.
Zalety:⬤ Szczery i pouczający portret życia w służbie i brytyjskiego społeczeństwa.
⬤ Wciągający styl pisania przykuwa uwagę czytelników.
⬤ Żywe opisy miejsc i postaci.
⬤ Zawiera osobiste anegdoty, które zwiększają zrozumienie kontekstu historycznego.
⬤ Wielu czytelników uznało, że wspomnienia wywołują nostalgię i refleksję nad przeszłością.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że książka jest bardziej o szerszym kontekście historycznym niż skupia się na szczegółach życia w służbie.
⬤ Zauważono brak spójności i szczegółowych osobistych historii o życiu autora.
⬤ Niektóre fragmenty sprawiały wrażenie niepotrzebnych punktów stycznych, odciągających od głównego wątku.
⬤ Pojawiły się komentarze, że styl pisania bardziej przypomina fikcję historyczną niż wspomnienia.
(na podstawie 247 opinii czytelników)
Diamonds at Dinner - My Life as a Lady's Maid in a 1930s Stately Home
Fascynujące wspomnienia z życia pokojówki w wielkim domu w latach trzydziestych XX wieku, obejmujące piękno domu, zakwaterowanie rodziny królewskiej uciekającej przed nazistami, ciężką pracę personelu i doświadczenie wstąpienia do wojska, aby służyć hrabinie. Hilda Newman była pokojówką Lady Coventry w rezydencji Croome Court w Worcestershire w latach trzydziestych XX wieku.
W swoich fascynujących wspomnieniach z życia pod schodami (a także z wnętrza wielkiego domu) ujawnia, jak to było żyć i pracować w XVIII-wiecznej neopalladiańskiej rezydencji otoczonej parkiem krajobrazowym Lancelota "Capability" Browna. Podczas II wojny światowej Croome Court był siedzibą wygnanej holenderskiej rodziny królewskiej, która uciekła przed nazistowską okupacją Holandii.
Była to również ściśle tajna baza RAF Defford, w której opracowywano radary i naprawiano samoloty walczące w Bitwie o Anglię. Hilda pamięta życie zarówno na górze, jak i na dole, od wielkiej długiej galerii zaprojektowanej przez Roberta Adama i sali z gobelinami (od tego czasu usuniętej i przeniesionej do Metropolitan Museum w Nowym Jorku), po ciężką pracę wymaganą od personelu i jak to było w Pomocniczej Służbie Terytorialnej (ATS), kobiecej gałęzi armii brytyjskiej, do której wstąpiła, by służyć hrabinie w 1940 roku.
