Demons Don't Dream

Opinie czytelników

Akcja książki rozgrywa się w fantastycznym uniwersum Xanth i podąża za postaciami zarówno z Mundainii, jak i Xanth, które biorą udział w konkursie ułatwionym przez grę komputerową. Zawiera ona mieszankę przygody, humoru i kalamburów typowych dla stylu pisania Piersa Anthony'ego. Wielu czytelników docenia wciągającą fabułę i rozwój postaci, podczas gdy inni uważają ją za mniej atrakcyjną niż poprzednie części serii.

Wciągająca i zabawna fabuła, świetny rozwój postaci, mistrzowskie wykorzystanie kalamburów, przyjemna zarówno dla nowych, jak i powracających czytelników serii Xanth, wysoka rekomendacja dla miłośników fantasy.

Niektórzy czytelnicy uważają, że fabuła jest mniej interesująca niż w poprzednich książkach Xanth, a krytyka dotyczy włączenia elementu gry komputerowej, który osłabia ich związek z historią i postaciami.

(na podstawie 43 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Fani serii poczują się jak w domu, gdy gra komputerowa wciągnie dwóch graczy do pełnej iluzji, kalamburów i smoków krainy Xanth ("Kirkus Reviews"). Szesnastoletni Dug nie był jeszcze pod wrażeniem gry komputerowej, ale to zanim został wciągnięty przez Companions of Xanth - i urzekająco piękną księżniczkę-węża, którą wybrał, by go prowadziła.

Nada Naga ma nie lada zadanie, by utrzymać wzrok Duga na magicznej nagrodzie... i z dala od jej ludzkiej postaci. Kim nie jest obca Xanth, dlatego wybiera swoją ulubioną towarzyszkę, Jenny Elf, aby towarzyszyła jej przez jego cuda - i niebezpieczeństwa.

Chociaż hiper-entuzjazm Kim jest zaraźliwy, tak naprawdę nie wierzy, że Xanth jest prawdziwy, a Jenny musi to udowodnić. Oboje gracze nie wiedzą, że stawką jest coś więcej niż wygrana - samo istnienie Xanth wisi na włosku.

Demony mogą rządzić grą, ale są też puste przestrzenie do uniknięcia, rekiny pożyczkowe do pokonania i Com Pewter - najbardziej zła maszyna ze wszystkich - do przechytrzenia. Nie wspominając już o tym, że towarzysz może być równie chętny do sabotowania Duga i Kim, jak i pomagania im w osiągnięciu sukcesu...

"Legiony czytelników Xanth mogą być pewni, że ("Demony nie śnią") zawiera mnóstwo dziwacznie nazwanych zwierząt, warzyw, ludzi i rzeczy (takich jak Klon Królowej Lodu i Statek Cenzora), które stały się racją bytu serii. " -- Publishers Weekly.