Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 34 głosach.
Democratic Enlightenment: Philosophy, Revolution, and Human Rights 1750-1790
To, że Oświecenie ukształtowało nowoczesność, jest bezsporne. Jednak niezwykle niewielu historyków czy filozofów próbowało prześledzić proces idei od politycznego i społecznego zamieszania końca XVIII wieku do dnia dzisiejszego. Dokładnie to robi teraz Jonathan Israel.
W Demokratycznym Oświeceniu Israel pokazuje, że Oświecenie było procesem zasadniczo rewolucyjnym, napędzanym przez debatę filozoficzną. Rewolucja amerykańska i związane z nią obawy z pewnością odegrały ważną rolę w intelektualnym fermencie, który ukształtował szerszy przewrót, jaki po niej nastąpił.
Radykalni filozofowie byli nie mniej krytyczni niż entuzjastycznie nastawieni do amerykańskiego modelu. Począwszy od 1789 r., impuls Rewolucji Powszechnej pochodził od niewielkiej grupy filozofów-rewolucjonistów, takich jak Mirabeau, Sieyes, Condorcet, Volney, Roederer i Brissot. Nie byli związani z żadną z grup społecznych.
Grupy te, reprezentowane we francuskim Zgromadzeniu Narodowym, przekształciły jednak "la philosophie moderne" - w efekcie idee radykalnego oświecenia - w ideologię przekształcającą świat, która wywarła trwały wpływ na Amerykę Łacińską, Kanadę i Europę Wschodnią, a także na Francję, Włochy, Niemcy i Niderlandy.
Kraje. Ponadto Israel argumentuje, że podczas gdy wszystkie francuskie czasopisma rewolucyjne z mocą potwierdzały, że la philosophie moderne była główną przyczyną rewolucji francuskiej, główny nurt myśli historycznej nie zdołał zrozumieć, co to oznacza. Israel stawia sprawę jasno, pokazując.
Prawdziwą naturę motoru, który napędzał rewolucję, oraz ścisłe powiązania między radykalnym skrzydłem oświecenia a antyobespieriestowską "rewolucją rozumu".
