Dekolonizacja intelektu - polityka, kultura i humanizm u schyłku Cesarstwa Francuskiego

Oryginalny tytuł:

Decolonising the Intellectual - Politics, Culture, and Humanism at the End of the French Empire

Zawartość książki:

Frankofońscy intelektualiści piszący w okresie poprzedzającym dekolonizację stanęli przed niemożliwym do rozwiązania dylematem. Jak mogliby na nowo zdefiniować swoją kulturę i „człowieczeństwo”, którego ich zdaniem odmówiono im w ramach projektu kolonialnego, w sposób, który nie powielałby francuskiego sposobu myślenia, w którym zostali ukształtowani? Postacie takie jak Senghor, C� saire, Fanon, Amrouche, Feraoun i Kateb były wykształcone, a nawet zanurzone we francuskiej kulturze i języku, a mimo to zdecydowanie interweniowały w debatach politycznych dotyczących dekolonizacji i starały się przyczynić do ponownego odkrycia lokalnych kultur w geście oporu wobec trwającej francuskiej obecności.

Pomimo ich kluczowej roli w tym okresie wstrząsów, ich projekt był najeżony napięciami, które stanowią przedmiot niniejszego badania. W szczególności pisarze ci zastanawiali się nad relacją między uniwersalnością a partykularnością w pracy intelektualnej i starali się uniknąć pułapek związanych z nadmiernym inwestowaniem w którąkolwiek z tych dziedzin.

Wszyscy oni czerpali również z metropolitalnej francuskiej myśli humanistycznej, ale nieustannie starali się wymyślić ten humanizm na nowo, aby uwzględnić skolonizowane doświadczenie i kulturę. Ich praca odpowiada również na ciągłe pytanie o relację między literaturą lub kulturą a polityką i świadczy o momencie intensywnego dialogu i potencjalnego konfliktu między kontrastującymi, ale uzupełniającymi się sferami działalności.