Decadence in the Age of Modernism
Pierwsza całościowa ocena znaczenia ruchu dekadenckiego od 1900 roku do lat trzydziestych XX wieku.
Dekadentyzm w epoce modernizmu zaczyna się tam, gdzie zbyt często kończy się historia ruchu dekadenckiego: w 1895 roku. Twierdzi, że dekadenckie zasady i estetyka Oscara Wilde'a, Waltera Patera, Algernona Swinburne'a i innych nadal wywierały wpływ na kolejne pokolenie pisarzy, od wysokich modernistów i późnych dekadentów po pisarzy renesansu Harlemu. Pisarze związani z tą dekadencką kontrkulturą byli świadomie celebrowani, ale częściej rumieniąc się zaprzeczali, nawet jeśli wywarli nieodparty wpływ na początek XX wieku.
Oferując wieloaspektową krytyczną rewizję tego, jak modernizm wyewoluował z ruchu dekadenckiego i współistniał z nim, eseje zawarte w tym zbiorze ujawniają, w jaki sposób dekadenckie zasady przeniknęły dwudziestowieczną prozę, poezję, dramat i gazety. W szczególności książka ta ukazuje silny wpływ dekadencji na ewolucję tożsamości queer i kształtowanie siebie na początku XX wieku. W uważnej lekturze eklektycznych dzieł Virginii Woolf, Jamesa Joyce'a i D.H. Lawrence'a, a także Ronalda Firbanka, Bruce'a Nugenta i Carla Van Vechtena, eseje te poruszają szereg powiązanych ze sobą kwestii, w tym indywidualizm, koniec imperium, politykę obozu, eksperymentalizm i krytykę nowoczesności.
Autorzy: Howard J. Booth, Joseph Bristow, Ellen Crowell, Nick Freeman, Ellis Hanson, Kate Hext, Kirsten MacLeod, Kristin Mahoney, Douglas Mao, Michle Mendelssohn, Alex Murray, Sarah Parker, Vincent Sherry.
