Ocena:

Książka oferuje naukową obronę spuścizny Brown v. Board of Education przed rewizjonistycznymi twierdzeniami. Zapewnia jasne i wciągające badanie implikacji decyzji w sprawie praw obywatelskich, tożsamości i dynamiki społecznej na Południu. Autor łączy analizę historyczną z osobistymi obserwacjami, przedstawiając przekonujące argumenty za znaczeniem orzeczenia i jego wpływem zarówno na postęp w zakresie praw obywatelskich, jak i na pojawienie się białego oporu.
Zalety:Tekst jest jasny, zwięzły i wciągający. Badania są solidne i dobrze poparte. Osobiste obserwacje autora jako białego mieszkańca Południa zapewniają cenny kontekst. Skutecznie kwestionuje rewizjonistyczne twierdzenia i przedstawia mocny argument za znaczeniem Brown v. Board of Education.
Wady:Liberalna perspektywa autora może nie spodobać się wszystkim czytelnikom, zwłaszcza tym, którzy mają odmienne poglądy na temat ruchu na rzecz praw obywatelskich. Niektórzy mogą uznać ton autora za lekceważący dla rewizjonistycznych argumentów.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Brown Decision, Jim Crow, and Southern Identity
Orzeczenie z 1954 roku Brown v. Board of Education było przełomowym wydarzeniem w walce z segregacją rasową w Stanach Zjednoczonych. Niedawna pięćdziesiąta rocznica Brown wywołała falę hołdów: książek, programów telewizyjnych i radiowych, konferencji i przemówień. Jednocześnie, jak mówi James C. Cobb, ujawniło to rosnący trend lekceważenia i negatywnego nastawienia do Browna i innych osiągnięć ruchu na rzecz praw obywatelskich. Pisząc zarówno jako chwalony historyk, jak i biały południowiec z ostatniego pokolenia, które dorastało pod południowym apartheidem, Cobb reaguje na to, co postrzega jako zniekształcenia spuścizny Browna i ich domniemaną niedźwiedzią przysługę dla tych, których zainspirowała i wzmocniła.
Cobb zaczyna od spojrzenia na to, jak nasze historyczne rozumienie segregacji ewoluowało od czasu decyzji Brown. W szczególności koncentruje się na uporczywym błędnym przekonaniu, że dyskryminacja rasowa była sprzeczna z modernizacją gospodarczą - a zatem sama zniknęłaby pod presją rynku. Następnie przygląda się argumentowi, że Brown bardziej podsycił opór białych niż przyczynił się do postępu w zakresie praw obywatelskich. Cobb twierdzi, że stanowisko to zawyża tempo i zakres zmian rasowych na Południu przed Brown, a jednocześnie zaniża rolę Brown w katalizowaniu i legitymizowaniu późniejszych czarnych protestów.
Wreszcie, Cobb sugeruje, że dekret Browna i ruch na rzecz praw obywatelskich osiągnęły nie tylko więcej, niż przyznawali niektórzy krytycy, ale także więcej, niż mogą ujawnić twarde statystyki dotyczące postępów czarnych. Zniszczenie Jima Crowa, z jego "zaprzeczeniem przynależności", pozwoliło Afroamerykanom przyjąć swoją tożsamość jako południowców w sposób, który uwolnił ich do zbadania powiązań między ich południowością a ich czarnoskórością. Jest to ważne i aktualne przypomnienie o tym, "z czym zmierzył się sąd Brown i aktywiści, którzy przenieśli ducha jego orzeczenia na ulice, zarówno historycznie, jak i współcześnie".