De bestiis marinis

Zawartość książki:

Klasyczne dzieło Stellera, opublikowane po łacinie w 1751 r. i po niemiecku w 1753 r., zawiera jedyny naukowy opis z życia krowy morskiej Stellera (Hydrodamalis gigas), a także pierwsze naukowe opisy foki futerkowej lub "niedźwiedzia morskiego" (Callorhinus ursinus), lwa morskiego Stellera (Eumetopias jubatus) i wydry morskiej (Enhydra lutris).

Lew morski Stellera był syreną lub manatem zamieszkującym północny Pacyfik i Morze Beringa. Po raz pierwszy została odkryta przez Europejczyków w 1741 roku i wyginęła w 1768 roku.

Był to roślinożerny ssak wodny o długości 30 stóp i wadze do 12 ton, który żył w dużych stadach na wybrzeżach Alaski i Kamczatki. Steller dokonał swoich obserwacji w ramach drugiej podróży Vitusa Beringa, podczas której załoga została rozbita na 9 miesięcy na Wyspie Beringa, od listopada 1741 do sierpnia 1742 roku.