Ocena:
Książka oferuje dobrze zbadany przegląd historii i znaczenia kulturowego Riwiery Francuskiej, koncentrując się w szczególności na angielskich i amerykańskich artystach i pisarzach, którzy przyczynili się do jej sławy. Choć jest ona wypełniona zabawnymi anegdotami i spostrzeżeniami, wielu czytelników uważa narrację za nużącą i powierzchowną, co prowadzi do mieszanych uczuć co do jej ogólnej wartości.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana
⬤ stylowa i zabawna
⬤ angażujące anegdoty
⬤ bada znaczące trendy społeczne
⬤ zabawna i wnikliwa.
⬤ Żmudna i powolna lektura
⬤ powierzchowna i pozbawiona głębi
⬤ nadmierne skupienie się na plotkach i wymienianiu nazwisk
⬤ przytłaczająca szczegółowość, która zaciemnia narrację
⬤ niektórzy uważają ją za suchą historię.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Once Upon a Time World
W 1835 roku lord Brougham założył Cannes, wprowadzając kąpiel i wypielęgnowany trawnik na dzikie wybrzeże Morza Śródziemnego. Dziś znaczna część tego wybrzeża stała się betonową masą, z której ucieczka jest ekskluzywnym marzeniem.
W międzyczasie odcinek wybrzeża od czerwonych gór Esterel do granicy z Włochami był gospodarzem fenomenu kulturowego znacznie przekraczającego jego niewielki rozmiar. Zaledwie garstka miast i kurortów stworzonych przez zagranicznych gości - zwłaszcza Anglików, Rosjan i Amerykanów - przyciągała utalentowanych, bogatych i sławnych, a także tych, którzy chcieli nimi być. Przez prawie dwa stulecia kreatywności, luksusu, nadmiaru, skandalu, wojny i korupcji, mroczny i lśniący świat Riwiery był pokusą dla każdego, kto był kimkolwiek.
Często niepoważny, był również potężną matrycą kulturową, która inspirowała Picassa, Matisse'a, Coco Chanel, Scotta Fitzgeralda, Cole'a Portera, Jamesa Baldwina, Catherine Mansfield, The Rolling Stones, Sartre'a i Strawińskiego. W Once Upon A Time World Jonathan Miles przedstawia niezwykłą historię małego skrawka francuskiego wybrzeża, który zwabił świat do swoich brzegów.
Jest to dzika i niezapomniana opowieść, która śledzi transformację Riwiery z raju i dzikiej przyrody w betonową dżunglę zanieczyszczoną zanieczyszczeniami - Głosy raju - poszarpane, udręczone i maleńkie - ten „dziki i ogromny region świata” - „kąpiel w słońcu”, 1835-60 - powitanie świata, 1860-90 -- The Belle Épogue, 1890-1914 -- Painting The Warmth Of The Sun -- The First World War, 1914-18 -- 'the British-american Riviera Colony', 1922-9 -- Losing Paradise, 1930-9 -- Refugees And Resistance, 1939-45 -- Glitz, 1945-60 -- Sunny But Shady, 1960-90 -- White, Concrete Coast, 1990-2023. Jonathan Miles.
Zawiera odniesienia bibliograficzne (strony 424-437) i indeks.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)