Ocena:
Książka Marcela Maussa „The Gift” bada złożoną naturę dawania prezentów w różnych kulturach, argumentując, że wszystkie prezenty implikują wzajemne zobowiązania, a nie są aktami bezinteresownymi. Książka ta jest powszechnie uważana za fundamentalny tekst w antropologii, zapewniając głęboki wgląd w relacje społeczne, ekonomię i praktyki kulturowe. Jest jednak znana ze swojej trudnej czytelności ze względu na gęste akademickie pisanie i obszerne przypisy.
Zalety:Książka przedstawia przełomowe idee dotyczące ekonomii darów i ich roli w tworzeniu więzi społecznych; jest to kluczowe dzieło dla studentów antropologii i socjologii. Wielu czytelników uznało ją za zmieniającą życie, pouczającą i obowiązkową lekturę dla zrozumienia wymiany kulturowej. Recenzenci docenili dobrze zbadaną i prowokującą do myślenia treść, ilustrującą głębsze implikacje dawania prezentów, wykraczające poza zwykłą ekonomię.
Wady:Czytelnicy zauważyli, że książka jest trudna i często sucha w czytaniu, wymagając znacznego wysiłku, aby ją zrozumieć ze względu na jej akademicki styl i gęste przypisy. Niektórzy krytycy wspominali, że obszerne cytaty zakłócają tok narracji, czyniąc ją frustrującym doświadczeniem czytelniczym. Ponadto krytykowano jakość papieru w niektórych wydaniach, a złożoność może nie współgrać z przypadkowymi czytelnikami lub osobami spoza kontekstu akademickiego.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
The Gift: The Form and Reason for Exchange in Archaic Societies
Dar to krótka książka francuskiego socjologa Marcela Maussa, która stanowi podstawę społecznych teorii wzajemności i wymiany darów.
Oryginalne dzieło Maussa nosiło tytuł Essai sur le don. Forme et raison de l' change dans les soci t s archa ques ("Esej o darze: forma i powód wymiany w społeczeństwach archaicznych") i został pierwotnie opublikowany w L'Ann e Sociologique w 1925 roku. Esej został później ponownie opublikowany w języku francuskim w 1950 r. i przetłumaczony na język angielski w 1954 r. przez Iana Cunnisona, w 1990 r. przez W. D. Hallsa i w 2016 r. przez Jane I. Guyer.
Esej Maussa koncentruje się na sposobie, w jaki wymiana przedmiotów między grupami buduje relacje między ludźmi.
Analizuje praktyki gospodarcze różnych tak zwanych społeczeństw archaicznych i stwierdza, że mają one wspólną centralną praktykę skoncentrowaną na wzajemnej wymianie. Znajduje w nich dowody sprzeczne z założeniami współczesnych społeczeństw zachodnich na temat historii i natury wymiany. Pokazuje, że wczesne systemy wymiany koncentrują się wokół zobowiązań do dawania, otrzymywania i, co najważniejsze, odwzajemniania się. Występują one między grupami, a nie tylko jednostkami, i są kluczową częścią "zjawisk totalnych", które działają na rzecz budowania nie tylko bogactwa i sojuszy, ale także solidarności społecznej, ponieważ "dar" przenika wszystkie aspekty społeczeństwa. Stosuje metodę porównawczą, opierając się na opublikowanych drugorzędnych badaniach dotyczących ludów z całego świata, ale zwłaszcza północno-zachodniego Pacyfiku (zwłaszcza potlatch).
Po zbadaniu wzajemnych praktyk dawania prezentów w każdym z nich, znajduje w nich wspólne cechy, pomimo pewnych różnic. Na podstawie rozbieżnych dowodów buduje argumenty za fundamentem ludzkiego społeczeństwa opartym na zbiorowych (a nie indywidualnych) praktykach wymiany. Czyniąc to, obala angielską tradycję myśli liberalnej, taką jak utylitaryzm, jako zniekształcającą ludzkie praktyki wymiany. Kończy spekulując, że programy opieki społecznej mogą odzyskiwać niektóre aspekty moralności daru w nowoczesnych gospodarkach rynkowych. (wikipedia.org)
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)