Daniel Deronda

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Daniel Deronda” George Eliot to złożona i wciągająca powieść, która porusza tematy społeczeństwa, tożsamości i moralności na tle XIX-wiecznej Anglii. Niektórzy czytelnicy uznali ją za wymagającą, ale satysfakcjonującą, podczas gdy inni zmagali się z gęstą prozą i emocjonalnym ciężarem niektórych postaci. Książka zawiera bogaty rozwój postaci, szczególnie Gwendolen, choć niektórzy uważali, że głównemu bohaterowi, Danielowi, brakuje głębi. Pomimo jej długości i zawiłości, wielu docenia jej wartość literacką i przemyślane spostrzeżenia.

⬤ Wciągająca i zawiła historia, która porusza głębokie tematy, takie jak tożsamość i moralność.
⬤ Dobrze rozwinięte postacie, zwłaszcza Gwendolen i Mirah.
⬤ Bogaty kontekst historyczny, który pozwala czytelnikom zanurzyć się w XIX-wiecznej scenerii.
⬤ Cenne spostrzeżenia na temat złożoności społeczeństwa, ról płciowych i syjonizmu.
⬤ Różne wydania dostępne w przystępnych cenach, zapewniające dobrą wartość dla klasycznej literatury.

⬤ Długość i gęstość tekstu może być przytłaczająca i wymaga znacznego wysiłku przy czytaniu.
⬤ Niektórym postaciom brakuje wiarygodności lub głębi, szczególnie Danielowi Derondzie.
⬤ Styl pisania może być zbyt skomplikowany dla niektórych czytelników, zawierając nadmierną ilość szczegółów i literackich odniesień, które nie są łatwo dostępne.
⬤ Okazjonalne tematy antysemityzmu i komentarzy społecznych mogą być niepokojące dla współczesnych czytelników.
⬤ Problemy z formatowaniem w niektórych wydaniach, takie jak mały rozmiar tekstu lub niewyraźne obrazy na okładce.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Ze wstępem i przypisami dr Carole Jones, niezależnej pisarki i badaczki.

Ostatnia powieść George Eliot, Daniel Deronda (1876), śledzi przeplatające się życia pięknej, ale zepsutej i samolubnej Gwendolene Harleth oraz bezinteresownego, ale wyobcowanego Daniela Derondy, gdy szukają osobistego i zawodowego spełnienia oraz sympatycznego związku.

Rozgrywający się głównie w zdegenerowanym angielskim społeczeństwie arystokratycznym lat sześćdziesiątych XIX wieku, Daniel Deronda przedstawia ich poszukiwania sensu życia na tle imperializmu, ucisku kobiet oraz uprzedzeń rasowych i religijnych. Próby Gwendolen, by uciec od sadystycznego związku i odpokutować za przeszłe czyny, katalizują jej przyjaźń z Derondą, podczas gdy jego poszukiwanie pochodzenia prowadzi go, poprzez judaizm, do poszukiwania moralnego rozwoju.

Radykalna podwójna narracja Eliota nieustannie rzuca wyzwanie wszystkim rozwiązaniom i sprawia, że powieść jest równie kontrowersyjna teraz, jak wtedy, gdy się ukazała.