Adam Bede

Opinie czytelników

Recenzje powieści „Adam Bede” podkreślają jej bogaty portret wiejskiego życia w XIX-wiecznej Anglii i głębię jej bohaterów, szczególnie skupiając się na tematach moralności, pokusy i metodyzmu. Wielu czytelników docenia szczegółowe notatki w wydaniu Wordsworth Classics, które zwiększają zrozumienie. Jednak niektórzy krytycy wskazują na wolniejsze tempo powieści i potencjalnie suchą eksplorację tematów religijnych, a także pewne wyzwania w zrozumieniu używanego dialektu.

⬤ Szczegółowe przypisy końcowe zwiększają zrozumienie kontekstu historycznego i religijnego
⬤ bogato rozwinięte postacie
⬤ porywająca i wzruszająca fabuła
⬤ piękne opisy życia na wsi
⬤ wnikliwe tematy dotyczące moralności i ludzkiej natury
⬤ mocna narracja, która wzbudza sympatię czytelnika.

⬤ Tempo jest powolne, szczególnie na początku
⬤ niektóre postacie nie są w pełni rozwinięte
⬤ eksploracja metodyzmu może wydawać się sucha dla współczesnych czytelników
⬤ stary styl pisania i dialekt mogą być trudne do odczytania
⬤ wolniejszy początek może zmniejszyć przyjemność z lektury.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Ze wstępem Doreen Roberts, Rutherford College, University of Kent w Canterbury.

„Sprawdź dobrze swoje słowa, a przekonasz się, że nawet jeśli nie masz motywu, by być fałszywym, bardzo trudno jest powiedzieć dokładną prawdę, nawet o swoich bezpośrednich uczuciach...”.

Adam Bede (1859), pierwsza pełnometrażowa powieść George Eliot, oznaczała pojawienie się artysty na miarę Scotta i Dickensa. Rozgrywająca się w angielskich Midlands, wśród rolników i wiejskich rzemieślników na przełomie XVIII i XIX wieku, książka opowiada o uwodzeniu, które prowadzi do „wewnętrznego cierpienia, które jest najgorszą formą Nemezis”. Ale jest to również bogaty i pionierski zapis - czerpiący z intymnej wiedzy i czułej pamięci - wiejskiego świata, który utraciliśmy. Ruch narracji między realizmem społecznym a refleksją nad własnymi procesami, eksploracja motywów i stała obecność autora - wszystko to wskazuje na sztukę, która stara się łączyć fikcję z rzeczywistością.