Reading Duncan Reading: Robert Duncan and the Poetics of Derivation
W książce Reading Duncan trzynastu badaczy i poetów analizuje, po pierwsze, co i jak czytał amerykański poeta Robert Duncan, a co za tym idzie, co i jak pisał. Harold Bloom pisał o palącym niepokoju, jakiego doświadczają pisarze, zmagając się z ciężarem bycia oryginalnymi, ale dla Duncana była to zupełnie inna sprawa.
Rzeczywiście, według Stephena Collisa, "żaden inny poeta nie wyraził tak otwarcie podziwu i wdzięczności dla swoich poprzedników". Część pierwsza kładzie nacisk na akty czytania Duncana, śledząc różne jego pochodne - w tym pokazanie przez Sarah Ehlers, w jaki sposób Milton ukształtował wczesne poetyckie aspiracje Duncana, odsłonięcie przez Siobh n Scarry wielu źródeł (w tym tłumaczeń i korespondencji) wciągniętych do jednego wiersza Duncana oraz badanie przez Cl ment Oudart użycia przez Duncana "obcych słów" w celu ukształtowania "języka, dla którego nikt nie jest rodzimy". W części drugiej tom poświęcony jest badaniom poetów, którzy mogą być postrzegani jako w pewien sposób wywodzący się od Duncana - a więc z kolei ujawnia inny aspekt poetyki pochodnej Duncana.
J. P.
Craig śledzi wykorzystanie przez Nathaniela MacKeya "niedoszłego szamana" Duncana, Catherine Martin dostrzega wpływ Duncana w "rozwoju poetyki Susan Howe, w której bliźniacze koncepcje wtargnięcia i "pozwolenia" mają porównywalną moc", a Ross Hair bada "czytanie, by kraść" poety Ronalda Johnsona. Te i inne zebrane tu eseje śledzą ścieżki poetyckich powiązań i pokrewieństw i przedstawiają je jako prowokujące możliwości w niewyczerpanej twórczości Duncana.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)