Ocena:
Książka zapewnia wnikliwą analizę końca zimnej wojny, koncentrując się na roli kluczowych przywódców Gorbaczowa, Reagana i Thatcher. Łączy w sobie klarowność pisania z obszernymi badaniami i osobistymi spostrzeżeniami, dzięki czemu jest cennym opisem historycznym dla czytelników zainteresowanych tym kluczowym okresem.
Zalety:Dobrze zbadany i przejrzysty tekst, wciągająca narracja, która łączy osobiste relacje i analizę historyczną, pouczająca i pouczająca o wzajemnych relacjach między przywódcami w krytycznym okresie. Książka jest przyjemna i czytelna, unikając stronniczości.
Wady:Niektóre części są gęste i nieco powtarzalne, co może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników. Kilka recenzji sugeruje, że może być rozwlekła i długa.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
The Human Factor: Gorbachev, Reagan, and Thatcher, and the End of the Cold War
W tej wnikliwej analizie roli przywództwa politycznego w zakończeniu zimnej wojny Archie Brown pokazuje, dlaczego popularny pogląd, że zachodnia siła gospodarcza i militarna nie pozostawiła Związkowi Radzieckiemu innej alternatywy niż przyznanie się do porażki, jest błędny. Aby zrozumieć znaczenie roli Michaiła Gorbaczowa, Ronalda Reagana i Margaret Thatcher w stosunkach Wschód-Zachód w drugiej połowie lat 80-tych, Brown odpowiada na kilka konkretnych pytań: Jakie były wartości i założenia tych przywódców i jak ewoluowało ich postrzeganie? Jakie były ich główne wpływy? W jakim stopniu odzwierciedlali oni poglądy własnego establishmentu politycznego lub rzucali im wyzwanie? Jak ważne dla zakończenia impasu Wschód-Zachód były ich wzajemne relacje? Czy którykolwiek z realistycznie alternatywnych przywódców ich krajów w tamtym czasie prowadziłby mniej więcej taką samą politykę?
Na początku lat 80. zimna wojna stała się jeszcze zimniejsza, a stosunki między dwoma supermocarstwami militarnymi, Stanami Zjednoczonymi i Związkiem Radzieckim, z których każde było w stanie unicestwić drugie, były napięte. Pod koniec dekady stosunki Wschód-Zachód uległy całkowitej transformacji, a większość linii podziału - w tym podział Europy - została usunięta.
Zaangażowanie Gorbaczowa i Reagana było kluczową częścią tego procesu zmian. Bardziej zaskakująca była rola Thatcher.
Uważana przez Reagana za jego ideologiczną i polityczną bratnią duszę, nawiązała również silną i wspierającą relację z Gorbaczowem (rozpoczętą trzy miesiące przed jego dojściem do władzy). Promując Gorbaczowa w Waszyngtonie jako "człowieka, z którym można robić interesy", stała się, mówiąc słowami jej doradcy ds.
polityki zagranicznej Sir Percy'ego Cradocka, "agentem wpływów w obu kierunkach".
